Journal of Digital Education and Learning Engineering

กรอบแนวคิดการใช้เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์เพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูและอาจารย์ผู้สอน: จากการสนับสนุนแบบผิวเผินสู่การเปลี่ยนแปลงแบบลุ่มลึก (ตอนที่ 1)

นิวัฒน์ ศรีสวัสดิ์ — 2025-09-29

การใช้เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์หรือเอไอเพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูและอาจารย์ผู้สอนได้กลายเป็นประเด็นสำคัญในกระบวนการปฏิรูปการศึกษาของประเทศไทยในยุคดิจิทัล แม้ว่าปัจจุบันจะมีการจัดฝึกอบรมการใช้เอไอสำหรับครูและอาจารย์ผู้สอนอย่างกว้างขวาง แต่ยังพบว่าการฝึกอบรมดังกล่าวมีลักษณะกระจัดกระจายในรูปแบบและขาดกรอบแนวคิดที่ชัดเจนในการเชื่อมโยงการใช้เอไอเข้ากับการพัฒนาวิชาชีพในเชิงคุณภาพ บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอกรอบแนวคิดเชิงหลักการสำหรับการใช้เอไอในการยกระดับและพัฒนาคุณภาพการจัดการเรียนรู้ให้กับครูในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานและอาจารย์ผู้สอนในระดับอุดมศึกษาผ่านการฝึกอบรม โดยประกอบด้วยสองมิติหลัก โดยมิติแรกเป็นเกี่ยวกับการใช้เอไอตั้งแต่การใช้เพื่อ “การสนับสนุน” จนถึงการใช้เพื่อ “การเปลี่ยนแปลง” และอีกมิติเป็นมิติเกี่ยวกับการฝึกอบรมสำหรับครูและอาจารย์ผู้สอน ตั้งแต่รูปแบบการฝึกอบรมผ่านการเรียนรู้ “แบบผิวเผิน” จนถึงการเรียนรู้ “แบบลุ่มลึก” ซึ่งการบูรณาการ สองมิตินี้เข้าด้วยกันทำให้เกิดรูปแบบการใช้เอไอเพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูและอาจารย์ผู้สอนที่แตกต่างกันได้ใน 4 รูปแบบ ได้แก่ “รูปแบบการสนับสนุนแบบผิวเผิน” “รูปแบบการสนับสนุนแบบลุ่มลึก” “รูปแบบการเปลี่ยนแปลงแบบผิวเผิน” และ “รูปแบบการเปลี่ยนแปลงแบบลุ่มลึก” ซึ่งสามารถสะท้อนไปสู่เส้นทางการพัฒนาครูและอาจารย์ผู้สอนจากการใช้เอไอในเชิงเทคนิคไปสู่การใช้เอไอเพื่อสร้างการริเริ่มใหม่ในวิถีของการจัดการศึกษาสำหรับผู้เรียนยุคใหม่

Strategies for Leveraging AI Tools to Enhance Design Thinking Skills for Learners in the Digital Education Era

Phongsak Phakamach — 2025-09-29

This article outlines key strategies for integrating Artificial Intelligence (AI) tools into Design Thinking pedagogy to enhance learners’ skills in the digital education era. The core concept positions AI as an “enabling assistant” that expands capabilities in critical thinking, creativity, and problem-solving. AI efficiently manages tasks such as in-depth data analysis for user needs in the Empathize phase, expanding new concepts for diverse ideation in the Ideate phase, accelerating prototyping, and refining solutions with AI feedback mechanisms in the Test phase. This approach aims to reduce learners' cognitive burden, allowing them to focus on deep thinking and complex, human-centered decision-making. A crucial strategy involves cultivating essential human skills alongside AI expertise. This includes teaching prompt engineering to extract valuable insights from AI and fostering the ability to critically evaluate AI outputs for biases, inaccuracies, or limitations. Instilling a deep understanding of ethics is also vital, guiding learners to comprehend the social impacts and responsible use of AI in design. Educators play a central role as facilitators and mentors, guiding learners to use their human-centered judgment in final decisions, ensuring human insight remains core to the innovation process. Implementing these recommendations transforms learners from mere technology consumers into “agile and discerning innovators”. They will not only be proficient in using modern AI tools but also practice deep decision-making, critical sharpness, and ethical awareness essential for applying Design Thinking to complex real-world problems. This approach prepares learners to be adaptable, creative, and responsible contributors in an increasingly AI-driven society.

Developing Effective Management on Increasing Skills of Employment Searching for Fourth-Year Students of Fine Arts and Design Faculty of Shaoguan University in the Digital Era

Wenrou Xue — 2025-09-29

In the digital age, the transition from university to employment has become increasingly complex, requiring students to develop not only professional expertise but also career planning, communication, and digital skills. This study focuses on identifying the job-hunting problems of fourth-year students in the School of Fine Arts and Design at Shaoguan University and proposes management strategies to strengthen their employment readiness. A quantitative research design was employed, using questionnaires distributed to three groups: 298 students, 59 lecturers, and 11 administrators. Data were collected through stratified random sampling and analyzed using descriptive statistics, including means and standard deviations. The findings reveal that all three groups consistently recognized career planning, communication ability, and technical proficiency as the most pressing challenges, with career planning highlighted as the highest concern among students. Based on these results, the study proposes guidelines for designing courses and establishing career support systems that align with the evolving demands of the digital labor market.

แนวโน้มโปรแกรมการพัฒนาวิชาชีพสำหรับครูด้านการคิดเชิงคำนวณ: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ

เทพธิทัต เขียวคำ — 2025-09-29

งานวิจัยนี้เป็นการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับโปรแกรมการพัฒนา วิชาชีพสำหรับครูด้านการคิดเชิงคำนวณ จำนวน 127 ชิ้น คัดเลือกงานวิจัยโดยใช้เกฑณ์กรอบแนวคิดของ Petticrew and Roberts (2008) ร่วมกับ Espinal et al. (2024) อย่างเป็นระบบจนได้ จำนวนผลงานวิจัยทั้งสิ้น 42 ชิ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวโน้มผลลัพธ์การเรียนรู้และเทคโนโลยีที่ใช้ในโปรแกรมพัฒนาวิชาชีพสำหรับครูด้านวิทยาการคำนวณโดยประยุกต์ใช้กรอบแนวคิดที่สำคัญจำนวน 5 กรอบแนวคิด ประกอบด้วย กรอบ TPACK (Mishra and Koehler, 2006) กรอบ Bloom’s Revised Taxonomy (Armstrong, 2010) กรอบ Computational Thinking in Mathematics and Science (Weintrop, 2016) กรอบ ICAP (Chi, 2009) และกรอบรูปแบบการสอนเขียนโปรแกรม (Espinal et al., 2024) ผลการวิเคราะห์ผลลัพธ์การเรียนรู้ตามกรอบแนวคิด แบ่งเป็น 4 หัวข้อ พบว่า 1. กรอบแนวคิด TPACK Model: ด้านยุทธวิธีการสอนด้านเนื้อหา (65 %) ด้านเทคโนโลยีที่สามารถใช้พัฒนาความรู้ด้าน CT (19 %) และด้านความรู้ ความเข้าใจด้าน CT (16 %) 2. ตามกรอบแนวคิด Bloom’s Revised Taxonomy: ด้านความเข้าใจ (43 %) ด้านการนำไปใช้ (31 %) ด้านการวิเคราะห์ (14 %) ด้านความสร้างสรรค์ (7 %) และด้านการประเมินผล (5 %) 3. กรอบแนวคิด Computational Thinking in Mathematics and Science Taxonomy: ด้านการแก้ปัญหาเชิงคำนวณ (52 %) ด้านการปฏิบัติทางด้านข้อมูล (21 % ) ด้านการคิดเชิงระบบ (17 %) และด้านการสร้างแบบจำลองและการจำลอง (10%) และ 4. รูปแบบสำหรับการสอนเขียนโปรแกรม จำแนกตามระดับการมีส่วนร่วมของผู้เรียน: กิจกรรม Unplugged Activities (48%) โดยแบ่งเป็นระดับ Constructive (36%) และระดับ Interactive (12%) กิจกรรม Block-based Programming (33%) โดยแบ่งเป็นระดับ Constructive (21%) และระดับ Interactive (12%) และกิจกรรม Text-based Programming (19%) โดยแบ่งเป็นระดับ Constructive (14%) และระดับ Interactive (5%) ตามลำดับ

Preliminary Application of AR Technology in Teaching Chinese Mythology

Meifeng Deng — 2025-09-29

This study employed augmented reality (AR) technology as a medium to integrate Chinese mythological content into Chinese language teaching and to investigate its effects on students’ learning outcomes. A single-group pre- and post-test design was adopted with thirty-one secondary school students in Chiang Mai, Thailand. Participants completed knowledge tests before and after the AR-assisted instruction, while additional data on learning motivation and technology acceptance were gathered through questionnaires. Some students were randomly selected to conduct further interviews after the learning. The study’s results showed that teaching myths with the introduction of AR technology significantly improved students' academic performance, as indicated by a mean score of 65.10 on the pre-test and 77.32 on the post-test (t = -7.676, p < 0.001). Additionally, motivation to learn and acceptance of the technology were at a high level. The majority of the students had a positive opinion of the AR instruction. In the interviews, students generally responded positively to AR teaching and expressed great anticipation for its future application in the Chinese classroom. The findings are consistent with existing research: AR technology can deepen learning understanding, stimulate learning interest, increase classroom engagement, and enhance motivation. This study serves as a reference for the application of AR technology in international Chinese language education, offering new, practical ideas for teaching traditional culture.

Enhancing Chinese Listening Proficiency through Digital Applications: A Case Study of Thai Primary Students Using the Hong En Literacy App

Yan Wu — 2025-09-29

Listening is one of the most challenging skills for Thai primary students learning Chinese, due to limited exposure to authentic spoken input and insufficient classroom time for listening practice. This study aimed to examine the effectiveness of the Hong En Literacy App in enhancing Chinese listening proficiency among Thai primary school students. A quasi-experimental design was employed involving 60 students from Grades 3 and 4 at a public primary school in Chiang Mai Province, divided equally into an experimental group using the app and a control group receiving traditional instruction. Data were collected through pre-test and post-test focused on Chinese listening skills along with classroom observations to record engagement and interaction. The results revealed that the experimental group significantly outperformed the control group in post-test scores (M = 70.50 vs. 41.17, p < 0.05), Beyond score improvements, the Hong En Literacy App facilitated learning through its interactive features, including speech recognition, gamified activities, and animated content. These elements enhanced student engagement, supported self-paced learning, and allowed for repetitive practice tailored to individual needs -key components of self-regulated learning. For teachers, the app offers a scalable, curriculum-aligned tool that supplements classroom instruction and reduces learner anxiety during oral tasks. These findings underscore the potential of curriculum-aligned digital tools to close skill gaps in foreign language learning at the primary level. The integration of the Hong En Literacy App not only supports measurable learning outcomes but also demonstrates a scalable solution for schools aiming to enhance Chinese language education through technology.

ผลการจัดการเรียนรู้แบบกำกับตนเองร่วมกับระบบการตอบกลับข้อความอัตโนมัติ ต่อการส่งเสริมความรู้ความเข้าใจการพัฒนาแอปพลิเคชันด้วยโปรแกรม Thunkable

ศศิธร ภักดีบุรุษ — 2025-09-29

การจัดการเรียนรู้แบบกำกับตนเองเป็นกลวิธีสำคัญที่ช่วยให้นักเรียนสามารถวางเป้าหมาย ควบคุม และประเมินกระบวนการเรียนรู้ของตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงมีความจำเป็นต่อการพัฒนาทักษะด้านการสร้างแอปพลิเคชันในศตวรรษที่ 21 ดังนั้นแล้วการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความรู้ความเข้าใจ ความก้าวหน้าความรู้ความเข้าใจ และความสามารถในการกำกับตนเองของนักเรียน โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกำกับตนเองร่วมกับระบบการตอบกลับข้อความอัตโนมัติ ดำเนินการวิจัยแบบกึ่งทดลองกับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 107 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 54 คน ได้รับการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีดังกล่าว และกลุ่มควบคุม 53 คน ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบบรรยาย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบทดสอบก่อนและหลังเรียน และแบบสอบถามความสามารถในการกำกับตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติทดสอบแบบที และ ANCOVA ผลการวิจัยพบว่านักเรียนกลุ่มทดลองมีคะแนนความรู้ความเข้าใจหลังเรียนสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยใช้คะแนนก่อนเรียนเป็นตัวแปรร่วม นักเรียนกลุ่มทดลองมีความก้าวหน้าความรู้ความเข้าใจหลังเรียนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจากคะแนนเฉลี่ยก่อนเรียน และนักเรียนกลุ่มทดลองมีความสามารถในการกำกับตนเองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญในด้านการตั้งเป้าหมาย การจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ และการขอความช่วยเหลือ แต่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในด้านกลยุทธ์การทำภาระงาน การจัดสรรเวลา และการประเมินผลด้วยตนเอง

การศึกษาพฤติกรรมการเรียนรู้โปรเเกรม Canva ของนักเรียนผ่านการใช้ Facebook

อัจฉริยะ สมสกีสิทธิ์ — 2025-09-29

การใช้ Facebook เป็นแพลตฟอร์มการเรียนรู้สามารถช่วยเพิ่มการมีส่วนร่วมของผู้เรียน ส่งเสริมการปฏิสัมพันธ์ และสร้างชุมชนการเรียนรู้ร่วมกันได้ เมื่อบูรณาการร่วมกับ Canva ซึ่งเป็นเครื่องมือออกแบบกราฟิกที่ช่วยพัฒนาความคิดสร้างสรรค์และทักษะการนำเสนอ ก็ยิ่งเปิดโอกาสให้เกิดการเรียนรู้ดิจิทัลที่มีความหมายมากขึ้น การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเรียนรู้ เปรียบเทียบความรู้ความเข้าใจ และตรวจสอบแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียนรู้โปรแกรม Canva ผ่าน Facebook ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่มีระดับความสนใจแตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักเรียน 58 คน แบ่งเป็นกลุ่มความสนใจสูง 31 คน และกลุ่มความสนใจต่ำ 27 คน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบทดสอบก่อน–หลังเรียนและแบบสอบถามแรงจูงใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ Dependent Samples t-test และ Independent Samples t-test ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการเรียนรู้ที่พบมากที่สุดคือการแสดงความคิดเห็น รองลงมาคือการกดถูกใจ และการโพสต์ ทั้งสองกลุ่มมีผลสัมฤทธิ์ทางความรู้สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังการเรียน โดยกลุ่มความสนใจสูงมีผลลัพธ์ดีกว่ากลุ่มความสนใจต่ำ นอกจากนี้ กลุ่มความสนใจสูงยังมีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูงกว่าทุกด้าน ได้แก่ ความสนใจ ความเกี่ยวข้อง ความมั่นใจ และความพึงพอใจ สรุปได้ว่าการบูรณาการ Facebook ร่วมกับ Canva ช่วยส่งเสริมพฤติกรรมการเรียนรู้ พัฒนาความรู้ความเข้าใจ และเพิ่มแรงจูงใจในการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มนักเรียนที่มีความสนใจสูง

การพัฒนาชุดสาธิตการควบคุมอุณหภูมิด้วยตัวควบคุมพีไอดีแบบแอนะล็อก

ภัทรานิษฐ์ สมมุติ — 2025-09-29

ระบบควบคุมอุณหภูมิมีความสำคัญอย่างยิ่งในปัจจุบัน โดยเฉพาะในภาคอุตสาหกรรมได้นำการควบคุมอุณหภูมิมาใช้ในการรักษาคุณภาพผลิตภัณฑ์ อย่างไรก็ตาม การเรียนการสอนด้านวิศวกรรมที่เกี่ยวข้องกับระบบควบคุมอุณหภูมิยังเป็นเรื่องที่มีเนื้อหาซับซ้อนและยังมีการขาดแคลนสื่อการเรียนรู้ที่เหมาะสม การศึกษานี้ จึงได้พัฒนาชุดสาธิตการควบคุมอุณหภูมิด้วยตัวควบคุมพีไอดีแบบแอนะล็อก เพื่อช่วยส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียนในเรื่องดังกล่าวโดยใช้เซนเซอร์ RTD Pt100 ในการวัดอุณหภูมิ และใช้วงจรรวมออปแอมป์ในการประมวลผลและควบคุมอุณหภูมิให้คงที่ตามค่าที่ตั้งไว้ นอกจากนี้ ยังได้นำเทคโนโลยีความจริงเสริมมาประยุกต์ใช้เป็นสื่อการสอน เพื่อกระตุ้นความสนใจและการมีส่วนร่วมของของผู้เรียน โดยเน้น การสร้างความเข้าใจในหลักการทำงานของระบบควบคุมอุณหภูมิให้ดียิ่งขึ้น กลุ่มเป้าหมายในครั้งนี้ เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาเทคโนโลยีไฟฟ้า จำนวน 10 คน ผลการศึกษาพบว่า การพัฒนาชุดสาธิตมีประสิทธิภาพในการควบคุมด้วยระบบพีไอดีสามารถนำไปใช้เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางด้านทักษะของผู้เรียน โดยผู้เรียนทุกคนมีคะแนนผ่านเกณฑ์การประเมิน กล่าวคือ มีคะแนนมากกว่าร้อยละ 80 และระดับความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการใช้ชุดสาธิตอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยรวมเท่ากับ 4.61 และมีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.53

Technology-Supported Inquiry Learning for Primary Students: A Comparison of the 5E Model and Citizen Inquiry on Understanding and Attitudes

Pichaya Thongkhong — 2025-09-29

Inquiry-based pedagogy supported by digital tools has been increasingly recognized as a promising approach to strengthen students’ conceptual understanding and engagement in science learning. However, limited research has examined how different inquiry frameworks function in technology-rich primary classrooms. This study aimed to compare students’ understanding of water resources and conservation concepts and to examine their attitudes toward science learning with technology when taught through either the 5E model or Citizen Inquiry. A quasi-experimental design was conducted with 70 Grade 5th students across two groups. The findings indicated that both instructional approaches improved the students’ conceptual understanding. Moreover, those who learned with the citizen Inquiry with technology demonstrated significantly higher post-test scores than those who learned with the 5E model with technology. In contrast, no significant differences were found in students’ attitudes across five measured dimensions, although Citizen Inquiry showed a slight, non-significant advantage in affective engagement. These results suggested that the two approaches offer distinct strengths, and that hybrid instructional designs combining structured scaffolding with authentic participation may provide a balanced pathway for supporting both conceptual development and meaningful engagement in science classrooms.