วารสารครุศาสตร์และการพัฒนามนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ

ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพของนิสิตวิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ณัฏฐนันท์ สุวงศ์ษา — 2025-08-26

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ และประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพของนิสิตวิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม 2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของการตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพของนิสิตวิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม และประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ จำแนกตามเพศ อายุ สาขา เกรดเฉลี่ยสะสม และสถานประกอบการที่ฝึกประสบการณ์วิชาชีพ 3) เพื่อศึกษาการตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพที่ส่งผลต่อประโยชน์ที่เกิดจากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพของนิสิตวิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีเครื่องมือในการวิจัย คือ แบบสอบถามปลายปิด โดยมีกลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตที่ฝึกประสบการณ์วิชาชีพ จำนวน 240 คน ที่มาจากการคำนวณขนาดตัวอย่าง โดยใช้สูตร ทาโร่ ยามาเน่ ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.05 ที่มาจากการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถามมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติ ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบโดยการทดสอบค่าที การทดสอบความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นต่อระดับการตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงมากที่สุด คือ ด้านชื่อเสียงองค์กร ประเด็นที่มีค่าเฉลี่ยสูงมากที่สุด คือ นิสิตจะเลือกฝึกประสบการณ์วิชาชีพสถานประกอบการที่มีผลประกอบการที่ดีสามารถสร้างกำไรได้ในระดับสูง นอกจากนี้ ความคิดเห็นต่อประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงมากที่สุด คือ ด้านประโยชน์ต่อนิสิต ประเด็นที่มีค่าเฉลี่ยสูงมากที่สุด คือ เกิดการพัฒนาตนเอง มั่นใจในตนเองมากขึ้น 2) นิสิตที่มี เพศ แตกต่างกันมีความคิดเห็นในการตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพโดยรวม แตกต่างกัน ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ส่วนนิสิตที่มี อายุ สาขาวิชาเอก เกรดเฉลี่ยสะสม และสถานประกอบการที่ฝึกประสบการณ์วิชาชีพ แตกต่างกัน มีความคิดเห็นของการตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพโดยรวม ไม่แตกต่างกัน ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 นิสิตที่มี เพศ แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ แตกต่างกัน ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ส่วนนิสิตที่มี อายุ สาขาวิชาเอก เกรดเฉลี่ยสะสม และสถานประกอบการที่ฝึกประสบการณ์วิชาชีพ แตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ ไม่แตกต่างกัน ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 และ 3) การตัดสินใจเลือกสถานประกอบการในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพที่สามารถพยากรณ์ประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพได้ ได้แก่ (1) นิสิตจะเลือกฝึกประสบการณ์วิชาชีพสถานประกอบการที่มีผลประกอบการที่ดีสามารถสร้างกำไรได้ในระดับสูง และ (2) นิสิตจะเลือกฝึกประสบการณ์วิชาชีพสถานประกอบการที่อยู่ใกล้บ้านหรือที่พัก ได้ร้อยละ 34.30

ศึกษาการบริหารทรัพยากรบุคคลที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงานของบุคลากร วิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

วิลาวัลย์ ม่วงพลับ — 2025-08-26

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากระบวนการการบริหารทรัพยากรบุคคลของบุคลากร วิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 2) ศึกษาระดับคุณภาพชีวิตการทำงานของบุคลากร วิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 3) ศึกษาปัจจัยการบริหารทรัพยากรบุคคลที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงานของบุคลากร วิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย โดยเก็บรวบรวมจากบุคลากรและอาจารย์ ในวิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ จำนวน 69 คน และวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า การบริหารทรัพยากรบุคคลโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยเฉพาะด้านการสรรหา การคัดเลือก และการฝึกอบรมและพัฒนา ส่วนคุณภาพชีวิตการทำงานโดยรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านการพัฒนาความสามารถของบุคคลและด้านความสัมพันธ์ด้านสังคมมีค่าเฉลี่ยสูงสุด สำหรับการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณพบว่า การคัดเลือก การประเมินผลการปฏิบัติงาน และค่าตอบแทนและสิทธิประโยชน์ มีผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ .01 ตามลำดับ ขณะที่การสรรหาและการฝึกอบรมและพัฒนาไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญ

แหล่งนันทนาการเฉพาะฤดูร้อนในประเทศไทย: นวัตกรรมชุมชนท่ามกลางสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลง

เตชภณ ทองเติม — 2025-08-26

ประเทศไทยในปัจจุบันเผชิญกับฤดูร้อนที่ยาวนานและทวีความรุนแรงจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ส่งผลกระทบต่อสุขภาวะ วิถีชีวิต และความต้องการพื้นที่พักผ่อนของประชาชน โดยเฉพาะในพื้นที่ชนบทที่โครงสร้างพื้นฐานด้านนันทนาการยังเข้าไม่ถึง ท่ามกลางข้อจำกัดนี้ ชุมชนจึงได้ริเริ่มพัฒนาพื้นที่พักผ่อนในลักษณะ “แหล่งนันทนาการเฉพาะฤดูร้อน” โดยอาศัยทุนทางธรรมชาติ ทุนทางสังคม และภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อตอบสนองความต้องการด้านสุขภาพ เศรษฐกิจ และความสัมพันธ์ทางสังคม บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ทบทวนและสังเคราะห์กรอบแนวคิดด้านนันทนาการชุมชน การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และนวัตกรรมทางสังคม 2) วิเคราะห์ปรากฏการณ์แหล่งนันทนาการเฉพาะฤดูร้อนในประเทศไทยในฐานะนวัตกรรมชุมชนเพื่อการปรับตัว 3) ศึกษารูปแบบกิจกรรม บทบาทต่อสุขภาวะ และเศรษฐกิจชุมชน และ 4) เสนอแนวทางการพัฒนาและจัดการอย่างยั่งยืน โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เชิงเอกสารจากงานวิชาการที่เกี่ยวข้องควบคู่กับการลงสังเกตการณ์พื้นที่ภาคสนามทั้ง 4 กรณีศึกษา

ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าแหล่งนันทนาการเฉพาะฤดูร้อนเป็นนวัตกรรมชุมชนเชิงพลวัตที่มีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมสุขภาวะองค์รวม สร้างพื้นที่สาธารณะต้นทุนต่ำที่เข้าถึงได้จริง กระตุ้นเศรษฐกิจฐานราก และธำรงไว้ซึ่งอัตลักษณ์วัฒนธรรมของชุมชนอย่างมีชีวิตชีวา ขณะเดียวกันยังสะท้อนความสามารถของชุมชนในการปรับตัวต่อสภาพอากาศและวิถีชีวิตร่วมสมัยอย่างสร้างสรรค์ อย่างไรก็ตามพบว่า ยังเผชิญข้อจำกัดด้านความปลอดภัย การจัดการทรัพยากร และกรอบนโยบายในระยะยาว อีกทั้งบทความได้เสนอแนวทางการพัฒนาที่เน้นความครอบคลุม ปลอดภัย เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และเชื่อมโยงกับยุทธศาสตร์การปรับตัวต่อสภาพภูมิอากาศ ทั้งนี้เพื่อให้พื้นที่เหล่านี้กลายเป็นกลไกสำคัญในการยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนในระดับท้องถิ่นอย่างแท้จริง

การแนะแนวบนฐานความต้องการจำเป็นของผู้เรียน: การแปลผลวิจัยสู่การปฏิบัติที่เข้าใจผู้เรียน

เจษฎา บุญมาโฮม — 2025-08-26

ความต้องการจำเป็นของผู้เรียนในระบบการศึกษาไทยยังไม่ได้รับการตอบสนองอย่างลึกซึ้ง โดยเฉพาะด้านการจัดการอารมณ์ การได้รับความเข้าใจจากครูและการเคารพในศักดิ์ศรี บทความนี้มุ่งวิเคราะห์ "ความต้องการจำเป็น" ของผู้เรียนที่สะท้อนผ่านผลวิจัยของสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา ปี 2568 โดยตีความว่าเป็น "เสียงจากภายใน" ที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความเงียบและความท้าทายในการแสดงออก การศึกษาใช้วิธีวิเคราะห์เอกสารเชิงบูรณาการร่วมกับทฤษฎีจิตวิทยาและการแนะแนว ได้แก่ ทฤษฎีการกำหนดตนเอง การพัฒนาเยาวชนเชิงบวก การดูแลโดยเข้าใจภาวะบาดแผล และทฤษฎีความบังเอิญที่วางแผนไว้ ผลการวิเคราะห์เสนอกรอบแนวคิด "Voice-to-Action Framework" ซึ่งช่วยถอดรหัสความต้องการเชิงลึกของผู้เรียนเป็น 3 ระดับ คือ ผิวเผิน การตีความ และเสียงจากภายใน พร้อมแนวทางการแนะแนวเชิงตอบสนองในระดับกิจกรรมกลุ่ม การให้คำปรึกษารายบุคคล และระดับเชิงระบบ เพื่อส่งเสริมการเติบโตอย่างยั่งยืนและมีความหมาย