พุทธนวัตกรรมการบริหารบริษัทพันธุ์ใหม่
บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับพุทธนวัตกรรมการบริหารบริษัทพันธุ์ใหม่ ซึ่งประกอบด้วย ศาสนบุคคล ศาสนธรรม ศาสนวัตถุ และศาสนาพิธี ดังนี้ 1. ศาสนบุคคล เป็นการบริหารคนให้มีกระบวนการทางความคิด (Mindset) ใหม่ มีความรู้ความสามารถด้านเทคโนโลยีเข้ามาช่วยขับเคลื่อนองค์กรไปข้างหน้าได้อย่างถูกต้อง 2. ศาสนธรรม เป็นการบริหารงานด้วยคุณธรรมหรือความดี คือการบริหารตามหลักพรหมวิหาร ได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา 3. ศาสนวัตถุ การบริหารด้วยคุณภาพหรือความสามารถของเทคโนโลยี เป็นกระบวนการนำเอาเทคโนโลยีดิจิทัลมาปรับใช้กับทุกส่วนของธุรกิจหรือนำเทคโนโลยีรวมเข้ากับความต้องการของลูกค้า (Digital Transformation) เพื่อตอบสนองพฤติกรรมต่อผู้บริโภคและสร้างการได้เปรียบทางการแข่งขันในตลาด 4) ศาสนาพิธี หมายถึง การบริหารงานด้วยคุณสมบัติหรือความพร้อม เป็นการบริหารโดยใช้ Marketing Automation และ AI อย่างเต็มรูปแบบ เป็นการเก็บ ข้อมูลจากแหล่งต่างๆ มารวมไว้ที่เดียวกันได้ทั้งหมดและสามารถเชื่อมต่อข้อมูลกันได้อย่าง Full Loop ทุกคนตัดสินใจโดยใช้ข้อมูลชุดเดียวกัน ด้วยความสมบูรณ์ของข้อมูลจะทำให้สามารถทำ การตลาดแบบรายบุคคลได้ ดังนั้นความสำเร็จขึ้นอยู่กับความก้าวหน้าในการใช้ AI เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำตลาดได้มากขึ้นบนต้นทุนที่ต่ำด้วย
References
ประชาชาติธุรกิจ ออนไลน์. (2565). ธุรกิจยักษ์ใหญ่เร่งทรานส์ฟอร์ม สร้างคนพันธุ์ใหม่ รับสมรภูมิเปลี่ยน. สืบค้น 21 มีนาคม จาก https://www.prachachat.net/sd-plus/sdplus-sustainability/news-31306.
ผู้จัดการออนไลน์. (2565). YDM ผ่าองค์กรไทย 4 สายพันธุ์บนโลก Marketing Transformation ยุคดิจิทัล แนะทริคติดสปีด ชี้ Data และ MarTech ฟันเฟืองสำคัญขับเคลื่อนแบรนด์. สืบค้น 21 มีนาคม จาก https://mgronline.com/smes/detail/9660000062562.
พระเทพวัชรบัณฑิต (สมจินต์ สมุมาปญโญ). (2565). มจร ชู “พุทธนวัตกรรม” เพื่อการเรียนรู้และพัฒนายั่งยืน. สืบค้น 21 มีนาคม จาก: https://d.dailynews.co.th/education/ 828960/.
พระราชปริยัติกวี. (2565). ประชุมวิชาการระดับชาติ ชูพุทธนวัตกรรมของมหาจุฬาฯ แก้ปัญหาสังคม. สืบค้น 21 มีนาคม จาก: https://www.banmuang.co.th/news/education /124551.
พระสมุหสายยันต วิสารโท (โลหิตดี) และพระมหามิตร ฐิตปฺโญ (วันยาว). (2564). พุทธนวัตกรรมในพระพุทธศาสนา : กรณีศึกษาพุทธศิลปดานเสนาสนะ. วารสารปญญาปณิธาน. 6(2) : 15-28.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สถาบันวิทยาการประกอบการแห่งอโยธยา. (2565). 11 เทคโนโลยีแห่งยุคดิจิทัล. สืบค้น 21 มีนาคม จาก: https://www.iesa.ac.th/11เทคโนโลยีแห่งยุคดิจิท/#.
สุชาติ กิจธนะเสรี. (2548). องค์การและนวัตกรรมในองค์การ. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
IDMCOUNCIL. (2565). ปรับธุรกิจอย่างไร ให้ธุรกิจอยู่รอดในยุคดิจิทัล. สืบค้น 21 มีนาคม จาก: https://d.dailynews.co.th/education/ 828960/.
Morton, J.A. (1971). Organizing for innovation;: A systems approach to technical management. New York: McGraw-Hill.
Roger, E. M. and F. F. Shoemaker. 1971. Communication of Innovation. 2nded. New York: The Free Press.
Thomas, Hughes. (1987). The Social Construction of Technological Systems: New Directions in the sociology and History of Technology. Cambridge: M.I.T. Press.
