หลักพุทธธรรมกับการใช้เทคโนโลยีเพื่อการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่

ผู้แต่ง

  • ชนาธิป พรมวัน นักวิชาการอิสระ

คำสำคัญ:

หลักพุทธธรรม, เทคโนโลยี, การบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับหลักพุทธธรรมกับการใช้เทคโนโลยีเพื่อการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ เนื่องจากปัจจุบันเป็นโลกหลังสถานการณ์ Covid-19 ซึ่งผ่านพ้นไปแล้ว ทำให้การดำรงชีวิตของมนุษย์มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด มีการใช้เทคโนโลยีเป็นตัวช่วยในการทำกิจกรรมให้ความสะดวกมากขึ้น  ดังนี้แล้วการบริหารจัดการภาครัฐต้องมีความเป็นพลวัตเพื่อจะได้ปรับตัวให้เข้ากับโลกยุคใหม่จึงมีความจำเป็นที่จะต้องพัฒนาระบบการทำงานเพื่อการบริการประชาชน การเก็บข้อมูล รวมถึงการตรวจสอบการทุจริตภายในและภายนอกองค์การ เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือขององค์การ ซึ่งในฐานะของผู้บริหารนั้นการนำเทคโนโลยีมาใช้กับการบริหารจัดการภาครัฐจะต้องดำรงตนให้อยู่ในหลักศีลธรรม โดยการนำหลักอริยสัจ 4 มาใช้ในการพัฒนาการบริหารจัดการภาครัฐ เน้นที่คุณค่าและจริยธรรมที่มีต่อการบริหารจัดการอย่างยั่งยืนและเพิ่มประสิทธิภาพ อีกทั้งยังช่วยให้เกิดการเสริมสร้างความเข้าใจและความเป็นอยู่ร่วมกันระหว่างผู้บริหารและประชาชน ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาสังคมและการบริหารจัดการที่ยั่งยืน

References

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). ธรรมนูญชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 46. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์กรมศาสนา, 2545.

พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551

รังสรรค์ อิทน์จันทร์ และ พงษ์ศักดิ์ ซิมมอนส์. (2560). การบริหารภาครัฐ. คณะรัฐศาสตร์และรัฐ ประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

วิวัฒน์ มีสุวรรน์. (2559). อินเทอร์เน็ตเพื่อสรรพสิ่ง (Internet of Things) กับการศึกษา Internet of Things on Education. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 2(8) หน้า 83-91.

สมพงษ์ เกษมสิน. (2523). การบริหาร. พิมพ์ครั้งที่ 7 กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.

สำนักงานพัฒนารัฐบาลอิจิทัย. (2563). AI GOVERNMENT FRAMEWORK. พิมพ์ครั้งที่ 1 กรุงเทพฯ: บริษัท มูสส์เฮด จำกัด

อภิญญา มาประเสริฐ. (2558). การบริหารงานภาครัฐแนวใหม่. วิทยานิพนธ์. หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชานโยบายสาธารณะ. คณะสังคมศาสตร์. มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก.

Christopher Hood. (1991). A Public Management for all Seasons. Public Administration (69). (The Berkman Klein Center.11 Jan2017) https://cyber.harvard.edu/node/99783 <สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2566>

Dale Ernest. (1968). Management : Theory and Practice. McGraw-Hill Book Company. New York.

Daniel Faggella. What is Artificial Intelligence? An Informed Definition. <https://emerj.com/ai-glossary-terms/what-is-artificial-intelligence-an-informed-definition/> <สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2563>

Don Tapscott and Alex Tapscott. BLOCKCHAIN เปลี่ยนโลก. พิมพ์ครั้งที่ 5 กรุงเทพฯ: บริษัทดิไวน์ แมจิก จำกัด.

Jonathan Zittrain. Openness and Oversight of Artificial Intelligence. https://cyber.harvard.edu /node/99783. <สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2563>

Lutz Robert. (2016). The Implications of the Internet of Things for Education. http://www.systech.com/the-implications-of-the-internet-of-things-for-education. <สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2563>

Richard Urwin. Artijficial Intelligence: The Quest for the Ultimate Thinking Machine. (Sirius 2017).

Robert B. Denhardt and Joseph W. Grubbs. Public Administration : An Action Orientation. 6th ed. (USA : Wadsworth/ThomsonLearning Publications. 2003).

Scully. Padraig. Lueth. Knud Lasse. (2016). Guide to IoT Solution Development. from http://iot-analytics.com <สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2563>

Smith. Michael S. (2015). Protecting Privacy in an IoT-Connected World. TechTrends

Downloads

เผยแพร่แล้ว

07-05-2024