APPLICATION OF BUDDHA DHAMMA TO PROMOTE POLITICAL SOCIALIZATION OF YOUTH IN MUANG DISTRICT IN LAMPANG PROVINCE
Keywords:
Buddhism, Political Cultivation, YouthAbstract
The purpose of this research paper is to 1. study the level of political nurturing of youth in Mueang District, Lampang Province, 2. compare the political nurturing of youth in Mueang District, Lampang Province by classifying them according to their personal factors, and 3. present the application of Buddhist principles to promote political nurturing of youth in Mueang District, Lampang Province. This research was conducted using a mixed-methods research methodology: quantitative research by distributing questionnaires to a sample group of 398 people, using data analysis methods to find frequencies, percentages, means, standard deviations, and analyzing t-tests and F-tests to test hypotheses, and qualitative research by conducting in-depth interviews with 10 key informants using content analysis techniques.
The results of the research found that 1. the level of political nurturing of youth in Mueang District, Lampang Province was found to be at a high level overall (= 4.07). When classified by each aspect, it was found that the government, the media, the friends, the family, and the educational institutions are at a high level. 2) The results of the comparison of political socialization of youth in Mueang District, Lampang Province, classified by personal factors, found that people with different ages, education levels, occupations, and monthly incomes had different opinions. Therefore, the research hypothesis was accepted. People with different genders had no different opinions. Therefore, the research hypothesis was rejected. 3) The application of Buddhist principles to promote political socialization of youth in Mueang District, Lampang Province found that. Desire by encouraging youth to have neutral opinions and consider carefully before making decisions. Anger by training young people to manage their emotions and respect different opinions. Delusion by promoting learning emphasizes careful decision-making with rational thinking. Bhaya by encouraging youth to be courageous and responsible.
References
จุฬีวรรณ เติมผล. (2559). เยาวชนกับการมีส่วนร่วมพัฒนาประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ และธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์. (2552). ปฏิวัติ 2475. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ประชา เทศพานิช. (2562). แนวทางการพัฒนาจริยธรรมของผู้ประกอบกิจการโทรทัศน์ดาวเทียมในประเทศไทยเชิงพุทธบูรณาการ (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระณัฐพงษ์ ณฏฺวํโส (สุดใจ). (2563). การกล่อมเกลาทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของเยาวชนใน อำเภอหนองฉาง จังหวัดอุทัยธานี (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระทรงวุฒิ ชาตเมธี (รัตนะ). (2563). การกล่อมเกลาทางการเมืองที่มีผลต่อการเลือกตั้งในเขต อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาธีรติ ธมฺมโสภโณ (โศภิตธรรม). (2564). การอบรมกล่อมเกลาทางการเมืองที่ส่งผลต่อพฤติกรรมประชาธิปไตยของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายอำเภอเมืองอุทัยธานี จังหวัดอุทัยธานี (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ไพบูลย์ สุขเจตนี. (2563). การพัฒนาความไว้วางใจทางการเมืองของประชาชนที่มีต่อนักการเมืองระดับท้องถิ่นในจังหวัดนนทบุรี (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วัชรินทร์ ชาญศิลป์. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการอบรมกล่อมเกลาทางการเมืองของเยาวชนไทย (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิชัย ตันศิริ. (2539). วัฒนธรรมทางการเมืองและการปฏิรูป. กรุงเทพฯ: สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย.
ศักดิ์นรินทร์ ดินรัมย์. (2564). แนวทางการตัดสินใจทางการบริหารตามหลักอคติ 4 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ศิริสุดา แสงทอง. (2564). ความตื่นตัวทางการเมืองของคนรุ่นใหม่ : จุดยืนประชาธิปไตยใหม่แห่งอนาคต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 8(2), 286 - 297.
ศิลาวัฒน์ ชัยวงศ์ และอนุวัต กระสังข์. (2561). การกล่อมเกลาทางการเมืองและวัฒนธรรมทางการเมือง. วารสารสมาคมศิษย์เก่า มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 6(1), 13 - 27.
อภินันต์ จันตะนี. (2549). การใช้สถิติวิเคราะห์ข้อมูล สำหรับการวิจัยทางธุรกิจ. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
