GROUP MANAGEMENT UNDER THE PHILOSOPHY OF SUFFICIENCY ECONOMY CASE STUDY OF CURRY PASTE GROUP OF BAN KLANG PHATTHANA COMMUNITY
Keywords:
Sufficiency Economy, Curry Paste Group, Ban Klang CommunityAbstract
This study has the objectives to 1) study the development of the curry paste group, La-ai Sub-district, Chawang District, Nakhon Si Thammarat Province, 2) study the problem conditions of the curry paste group, La-ai Sub-district, Chawang District, Nakhon Si Thammarat Province, 3) study the management of the group under the Philosophy of Sufficiency Economy of the curry paste group in La-ai Sub-district, Chawang District, Nakhon Si Thammarat Province. The researcher collected data from two key informants. The tools used in the research included 1) a video recorder, which was the use of a camera to take pictures as evidence for research; 2) observation records, which were forms used to observe the interviews or observe the interviewees answering questions; 3) an interview form, which was a form in which the researcher has asked questions in order to collect data, and 4) a voice recorder, which was an audio recording equipment of the interview due to sometimes taking notes during the interview. This research was conducted with content analysis. The results of the research found that 1) the sample group in the curry paste group of villagers in the Ban Klang Phatthana community had decision-making behavior with uncertain behavior when choosing the product. Family members were influential in the purchasing decision. Most of the reasons for purchasing were because it was close to home and convenient. The reason for purchasing is it can be used for cooking. 2) The sample group had a high level of knowledge about curry paste within the area of Ban Klang Phatthana community in La-ai Sub-district, Chawang District, Nakhon Si Thammarat Province. Overall, it was at a quite high level. When considering each aspect, it was found that the aspect with the highest average was the product aspect, followed by the price aspect, and the aspect with the lowest average was in terms of product sales. The suggestion indicated that there should have been a network in the community and in marketing. The group should have been established to teach about the curry production process and to generate income. The group's products should have been publicized in various media in order to open the market to a wider audience.
References
นงนุช พ้นยาก. (2549). เศรษฐกิจชุมชน: กรณีศึกษาธุรกิจผ้ากาบบัว บ้านโนนสวาง ตำบลโนนสวาง อำเภอกุดข้าวปุ้น จังหวัดอุบลราชธานีผลการศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
บัณฑร อ่อนดํา. (2533). ยุทธศาสตร์การพัฒนาชนบท. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประทีป วีรพัฒนนิรันดร์. (2540). เศรษฐกิจชุมชน: ทางรอดที่ยั่งยืนของชาติ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัย และให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2543). กระบวนการ และเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
พัฒน์ บุณยรัตพันธุ์ . (2547). การสร้างพลังชุมชนโดยขบวนการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
มยุรา ปะลาวัน. (2550). การดำรงอยู่ของกลุ่มอาชีพในชุมชนผู้ประสบภัยคลื่นยักษ์สึนามิ: กรณีศึกษากลุ่มเครื่องแกงตำมือบ้านเกาะมุกด์ ตำบลเกาะลิบง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
รุ่งทิพย์ เสมอเชื้อ. (2551). การบริหารจัดการธุรกิจชุมชนของกลุ่มอาชีพไม้กวาด ลายดอกแก้ว: กรณีศึกษา ตำบลดงสุวรรณ อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
สิริอร วิชชาวุธ. (2544). จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรทิพย์ เรืองกุล. (2547). กลยุทธ์การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนในเขตเทศบาลเมืองกําแพงเพชร. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.