การบริหารจัดการกลุ่มภายใต้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษา กลุ่มเครื่องแกงของชุมชนบ้านกลางพัฒนา
คำสำคัญ:
เศรษฐกิจพอเพียง, กลุ่มเครื่องแกง, ชุมชนบ้านกลางบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการพัฒนาการเกิดกลุ่มเครื่องแกง ตำบลละอาย อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) ศึกษาสภาพปัญหาของกลุ่มกลุ่มเครื่องแกง ตำบลละอาย อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช และ 3) ศึกษาการบริหารจัดการกลุ่มภายใต้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของกลุ่มกลุ่มเครื่องแกง ตำบลละอาย อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราชโดยเก็บข้อมูลจาก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 2 ท่าน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) เครื่องบันทึกภาพ เป็นการใช้กล้องถ่ายรูปเพื่อถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานในการวิจัย 2) บันทึกการสังเกต เป็นแบบที่ใช้ในการสังเกตในขณะที่สัมภาษณ์หรือเพื่อสังเกตการณ์ตอบคำถามของผู้ถูกสัมภาษณ์ 3) แบบสัมภาษณ์ เป็นแบบที่ผู้วิจัยได้ตั้งคำถามไว้เพื่อต้องการเก็บรวบรวมข้อมูล และ 4) เครื่องบันทึกเสียง เป็นการบันทึกเสียงตอนสัมภาษณ์เนื่องจากบางครั้งการจดบันทึกระหว่างสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1) กลุ่มตัวอย่างในกลุ่มเครื่องแกงของชาวบ้านในชุมชนบ้านนกลางพัฒนา มีพฤติกรรมในการตัดสินใจ เลือกซื้อสินค้าที่ไม่แน่นอน สมาชิกในครอบครัวเป็นผู้มีอิทธิพล ต่อการตัดสินใจซื้อ ส่วนใหญ่มีเหตุผลในการซื้อเพราะใกล้บ้าน สะดวก เหตุผลที่ซื้อเพราะ สามารถนำไปประกอบอาหารได้ และ 2) กลุ่มตัวอย่างมีระดับความรู้เรื่องเครื่องแกง ในพื้นที่ชุมชนบ้านกลางพัฒนา ตำบลละอาย อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช ในภาพรวมอยู่ในระดับค่อนข้างมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ด้านสินค้า รองลงมาคือ ด้านราคา และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ด้านการจำหน่ายสินค้าข้อเสนอแนะ คือ ควรมีการสร้างเครือข่ายในชุมชน และในการตลาด มีการจัดตั้งกลุ่มให้มีการสอนในเรื่องกระบวนการผลิตเครื่องแกงและเพื่อสร้างรายได้ และมีการประชาสัมพันธ์ผลิตภัณฑ์ของกลุ่มตามสื่อต่าง ๆ เพื่อเป็นการเปิดตลาด ให้กว้างขึ้น
เอกสารอ้างอิง
นงนุช พ้นยาก. (2549). เศรษฐกิจชุมชน: กรณีศึกษาธุรกิจผ้ากาบบัว บ้านโนนสวาง ตำบลโนนสวาง อำเภอกุดข้าวปุ้น จังหวัดอุบลราชธานีผลการศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
บัณฑร อ่อนดํา. (2533). ยุทธศาสตร์การพัฒนาชนบท. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประทีป วีรพัฒนนิรันดร์. (2540). เศรษฐกิจชุมชน: ทางรอดที่ยั่งยืนของชาติ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัย และให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2543). กระบวนการ และเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
พัฒน์ บุณยรัตพันธุ์ . (2547). การสร้างพลังชุมชนโดยขบวนการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
มยุรา ปะลาวัน. (2550). การดำรงอยู่ของกลุ่มอาชีพในชุมชนผู้ประสบภัยคลื่นยักษ์สึนามิ: กรณีศึกษากลุ่มเครื่องแกงตำมือบ้านเกาะมุกด์ ตำบลเกาะลิบง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
รุ่งทิพย์ เสมอเชื้อ. (2551). การบริหารจัดการธุรกิจชุมชนของกลุ่มอาชีพไม้กวาด ลายดอกแก้ว: กรณีศึกษา ตำบลดงสุวรรณ อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
สิริอร วิชชาวุธ. (2544). จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรทิพย์ เรืองกุล. (2547). กลยุทธ์การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนในเขตเทศบาลเมืองกําแพงเพชร. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.