กระบวนการการเข้าสู่การเป็นเด็กแว้นในพื้นที่แห่งหนึ่ง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช
คำสำคัญ:
กระบวนการ, เด็กแว้น, จังหวัดนครศรีธรรมราชบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สาเหตุการเป็นเด็กแว้นในพื้นที่แห่งหนึ่ง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) กระบวนการเข้าสู่การเป็นเด็กแว้นในพื้นที่แห่งหนึ่ง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช และ 3) แนวทางการแก้ไขปัญหาเด็กแว้น อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบสัมภาษณ์โดยเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง โดยนำมาวิเคราะห์เชิงเนื้อหาและสรุปเป็นภาพรวม ผลการศึกษา พบว่า 1) สาเหตุการเป็นเด็กแว้นในพื้นที่แห่งหนึ่ง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช 1.1 ) ด้านครอบครัว พบว่า
เกิดจากการที่เด็กไม่ได้รับการยอมรับจากครอบครัว พ่อแม่ชอบตำหนิและบ่นลูกอยู่เป็นประจำ 1.2) ด้านกลุ่มเพื่อน พบว่า เพื่อนจะมีอิทธิพลในเรื่องความคิด ความเชื่อ ตลอดจนให้คำปรึกษา หรือแนะนำในเรื่องต่าง ๆ 1.3) ด้านชุมชนที่อยู่อาศัย พบว่า ในสภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมทางสังคมต่ำถือเป็นความอ่อนแอ และ 1.4) ด้านค่านิยม พบว่า เด็กมีค่านิยมการเลียนแบบทีวี ค่านิยมที่ต้องการการยอมรับจากกลุ่มเพื่อน 2) กระบวนการเข้าสู่การเป็นเด็กแว้น
ในพื้นที่แห่งหนึ่ง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช ดังนี้ 2.1) ความอยากรู้อยากลอง พบว่า วัยรุ่นเป็นวัยที่มี
ความอยากลอง และการตามเพื่อน 2.2) สภาพแวดล้อม พบว่า ในสภาพแวดล้อมที่เป็นแหล่งมั่วสุม พฤติกรรมที่ไม่ดีของผู้ใหญ่ จะทำให้เด็กทำตามสิ่งที่เห็น และ 2.3) ภาวะอารมณ์ การชอบต่อต้าน ชอบทำให้สิ่งที่ผู้ใหญ่ไม่ชอบ และ
3) แนวทางการแก้ไขปัญหาเด็กแว้นในพื้นที่แห่งหนึ่ง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช 3.1) การช่วยเหลือจากครอบครัว พบว่า ครอบครัวควรดูแลเด็ก สังเกตพฤติกรรมเด็กและให้คำปรึกษาแก่ลูก และ 3.2) การปรับทัศนคติ พบว่า การแก้ปัญหาเด็กแว้น ควรดำเนินการบนพื้นฐานความเข้าใจและดำเนินการแก้ไขในระดับจิตใจและทัศนคติของวัยรุ่น
References
กนกพร กันทา และภาวิกา ศรีรัตนบัลล์.(2554). ความตาย ความเสี่ยง และผลกระทบต่อการตัดสินใจแข่งรถจักรยายนต์บนถนนหลวงของเด็กและเยาวชน การถอดบทเรียนจากโครงการถนนปลอดภัยจากรถซิ่ง ปี พ.ศ. 2547. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 3(1), 54-64.
กิตติยา ธนกาลมารวย.(2553). กิจกรรมการคลื่อนไหวเสริมทักษะการพัฒนาเด็ก. เรียกใช้เมื่อ 2 มกราคม 2561 จาก http://talkaboutsex.thaiheatth.or.th/knowledge/934
ฐิตินพ ภู่ประเสริฐ.(2542). การแข่งขันรถจักรยานยนต์บนถนนหลวงในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขามานุษยวิทยา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เตือนใจ เจริญพงษ์.(2552). การวิจัยปัญหาเด็กแว้นต้องเร่งแก้ไขแล้วที่ 8 พ.ศ. 2550 - 2554 ฉบับร่าง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการ พัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
นฤภัค ฤธาทิพย์.(2553). เข้าใจวัยซ่ารู้ปัญหาวัยรุ่น. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มติชน.
นิภา นิธยายน.(2550). การปรับตัวและบุคลิกภาพจิตวิทยาการศึกษาและชีวิต. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
ราชบัณฑิตยสถาน.(2550). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร: แม็ค.
วรวัตต์ ชาญวิรัตน์ และ จุฬาภรณ์ โสตะ.(2558). พฤติกรรมการเข้าร่วมกลุ่มรถจักรยานยนต์ซิ่งของ วัยรุ่น ในพื้นที่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 7(3),171-177.
ศรีเรือน แก้วกังวาน.(2553). จิตวิทยาพัฒนาการการชีวิตทุกช่วงทุกวัย. (พิมพ์ครั้งที่ 6) . กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรนาท เศวตเศรนี.(2555). ปัญหาเด็กแว้นที่ไร้ทางออก. เรียกใช้เมื่อ 12 ตุลาคม 2565 จาก http://sd-group2.blogspot.com/2012/12/53242773.html
อรนิตย์ บุนนาค.(2555). การกระทำความผิดของเด็กและเยาวชน กรณีแข่งรถบนถนนหลวง. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยการยุติธรรม สำนักงานศาลยุติธรรม.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.