การบริหารจัดการกลุ่มภายใต้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษา ศูนย์การเรียนรู้เทียนหอมในพื้นที่ชุมชนบ้านคีรีวง ตำบลกำโลน อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้แต่ง

  • สรวีย์ บัวนุ้ย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
  • ดำรงศักดิ์ โยธา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
  • จิตติมา ดำรงวัฒนะ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
  • พระณัฐพงษ์ จันทร์โร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

องค์ความรู้, เทียนหอม, บ้านคีรีวง

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) กลุ่มตัวอย่างในศูนย์การเรียนรู้ลายเทียนหอมคีรีวง มีพฤติกรรมในการตัดสินใจ เลือกซื้อผลิตภัณฑ์เทียนหอม โดยมีความถี่ในการซื้อที่ไม่แน่นอน สมาชิกในครอบครัวเป็นผู้มีอิทธิพล            ต่อการตัดสินใจซื้อ ส่วนใหญ่มีเหตุผลในการซื้อเพราะใกล้บ้าน และ ใกล้ที่ทำงาน เหตุผลที่ซื้อเพราะ นำไปไล่ยุงและเพิ่มความหอมให้กับบรรยากาศในห้องเรือนต่าง ๆ ส่วนใหญ่ซื้อในช่วงวันจันทร์ ๆ วันเสาร์และส่วนใหญ่เลือกซื้อผลิตภัณฑ์เทียนหอมแบบสีเขียว กลิ่นใบเตยเพราะมีความหอมได้นานที่สุด 2) กลุ่มตัวอย่างมีระดับความรู้เรื่องเทียนหอม ในพื้นที่ชุมชนบ้านคีรีวง ตำบลกำโลน อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ด้านราคา รองลงมาคือ ด้านผลิตภัณฑ์เทียนหอม     ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ด้านการส่งเสริมเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ                              ให้แบบสัมภาษณ์ โดยเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ กลุ่มจักสานย่านลิเภาโพธิ์เสด็จ ตำบลโพธิ์เสด็จ อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 1 คน และ              2) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลรอง คือ ผู้ส่งเสริมและสนับสนุนกลุ่ม จำนวน 1 คนการตลาด เก็บข้อมูลโดยใช้เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ 1) พัฒนาการการเกิดกลุ่มเทียนหอม 1.1) ขั้นก่อตัวของกลุ่ม 1.2) ขั้นดำเนินการปฏิบัติ                      1.3) ขั้นการขยายตัวของกลุ่ม และ 1.4) ขั้นการมีส่วนร่วม และ 2 ) สภาพปัญหาของกลุ่มเทียนหอม 2.1) สภาพปัญหาการผลิต 2.2) สภาพปัญหาการบรรจุภัณฑ์ 2.3) สภาพปัญหาด้านการตลาด และ 2.4) สภาพปัญหาการบริหารจัดการกลุ่ม

References

กลุ่มวิสาหกิจชุมชน มัสยิด นูรุ้ลฮิดายะห์. (2559) . น้ำมันเหลือง (น้ำมันไพล) . เรียกใช้เมื่อ 5 มีนาคม 2564 จาก https://ww2.ayutthaya.go.th/otop/detail/72

จิตรลดา สาธิตนิมิตชัย. (2564) . เทียนหอมอโรม่าจากแอปเปิ้ลเขียว. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสยาม.

บัณฑร อ่อนดํา. (2533) . ยุทธศาสตร์การพัฒนาชนบท. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2543) . กระบวนการ และเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

มยุรา ปะลาวัน. (2550) . การดำรงอยู่ของกลุ่มอาชีพในชุมชนผู้ประสบภัยคลื่นยักษ์สึนามิ: กรณีศึกษากลุ่มเครื่องแกงตำมือบ้านเกาะมุกด์ ตำบลเกาะลิบง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

อรทิพย์ เรืองกุล. (2547) . กลยุทธ์การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนในเขตเทศบาลเมืองกําแพงเพชร. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-05-04

How to Cite

บัวนุ้ย ส. ., โยธา ด. ., ดำรงวัฒนะ จ. ., & จันทร์โร พ. (2024). การบริหารจัดการกลุ่มภายใต้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษา ศูนย์การเรียนรู้เทียนหอมในพื้นที่ชุมชนบ้านคีรีวง ตำบลกำโลน อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช. Journal of Innovation for Sustainable Social Development, 1(1), 39–46. สืบค้น จาก https://so18.tci-thaijo.org/index.php/J_ISSD/article/view/110