ศึกษาสภาพปัญหาการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ : กรณีศึกษากลุ่มวิสาหกิจชุมชนบารอกัตฟาร์ม หมู่ 5 ตำบลนาเคียน อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพปัญหาในการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ และเพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ : กรณีศึกษากลุ่มวิสาหกิจชุมชนบารอกัตฟาร์ม หมู่ 5 ตำบลนาเคียน อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประชากร สมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนบารอกัตฟาร์ม 8 คน เครื่องมือรวบรวมข้อมูล 1) สร้างแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง 2) แบบบันทึกสังเกตแบบ ไม่มีส่วนร่วม โดยผู้วิจัยจะใช้แบบบันทึกการสังเกตการ การเก็บรวบรวมข้อมูล 1) ข้อมูลทุติยภูมิ 2) ข้อมูลปฐมภูมิ 3) สร้างแบบสัมภาษณ์และแบบสังเกตการณ์เพื่อใช้เก็บข้อมูล 4) ดำเนินการเก็บข้อมูลโดยผู้วิจัยทำหนังสือ ขอความร่วมมือส่วนร่วม 5) กำหนด เวลาและสถานที่ การวิเคราะห์ข้อมูล ผู้วิจัยจะใช้ข้อมูลทั้งจากเอกสารการสัมภาษณ์ มาเรียบเรียงแล้ววิเคราะห์โดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ขั้นตอนการเลือกเมล็ดพันธุ์ การเลือกเมล็ดพันธ์ของผักไฮโดรโปนิกส์ได้จัดทำการสั่งซื้อเมล็ดพันธุ์จากบริษัทตัวแทนจำหน่าย ซึ่งเป็นเมล็ดพันธุ์ที่มาจากต่างประเทศ แล้วนำมาทดลองปลูกและสังเกตการเจริญเติบโตของผักไฮโดรโปนิกส์ให้เป็น ไปตามมาตรฐานเปอร์เซ็นที่ทางกลุ่มวิสาหกิจชุมชนบารอกัตฟาร์มยอมรับได้ 2) ขั้นตอนการปลูกไฮโดรโปนิกส์ ขั้นตอนการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนบารอกัตฟาร์มนั้น ใช้ระยะเวลา 45 วัน โดยวันที่ 1 ก็จะทำการเพาะปลูกต้นกล้าโดยปลูกในฟองน้ำแล้วนำไปจัดเก็บไม่ให้โดนแสงแดดประมาณ 3 วัน วันที่ 4 ถึงวันที่ 15 ก็จย้ายถาดเมล็ดพันธุ์ เพื่อให้ผักไฮโดรโปนิกส์ได้รับแสงแดด ถึงวันที่ 45 ก็ย้ายผักไฮโดรโปนิกส์มายังโต๊ะเก็บเกี่ยวโดยจะเก็บผักไฮโดรโปนิกส์ในวันที่ 45 3) การเก็บเกี่ยวผลผลิต
References
แสงจันทร์ เกษากิจ. (2562). การส่งเสริมภาคการเกษตรขององค์กรภาครัฐในชุมชน จังหวัดเชียงใหม่ในภาคประชาคมอาเซียน. ใน รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กรรมส่งเสริมการเกาตร. (2566). เรียกใช้เมื่อ 5 มีนาคม 2567 จาก คู่มือการตรวจสอบคุณภาพเมล็ดพันธุ์-กองขยา: https://plantprop.doae.go.th/wp-content/uploads/2023/08/คู่มือการตรวจสอบคุณภาพเมล็ดพันธุ์-กองขยา.pdf
กุลวดี สุทธาวาส. (2553). ความเหมาะสมของดินและภูมิอากาศในการปลูกพืชเศรษฐกิจจังหวัดราชบุร. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2567 จาก http://www1.ldd.go.th/WEB_PSD/pdf/expert%20work/ex18-10/2.pdf
จิตราภรณ์ สงค์ประเสริฐ. (2551). วิธีการส่งเสริมการปลูกข้าวอินทรีย์เพื่อเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรในตำบลหงส์หิน อำเภอจุน จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาภูมิสังคมอย่างยั่งยืน. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
นฤมล แสงสว่าง และธีระ ฤทธิรอด. (2551). การศึกษาความเป็นไปได้ในการลงทุนการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ในเขตอำเภอเมืองจังหวัดเลย. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฎเลย, 10(33), 11-17.
วัชราภรณ์ จันทบุตร และสุดสงวน เทียมไธสงค. (2554). การศึกษาระยะเวลาเก็บเกี่ยวที่มีผลต่อผลผลิตและคุณภาพของเมล็ดพันธุ์ถั่วพร้า. วารสาร แก่นเกษตร, 39(ฉบับพิเศษ 3), 342-347 .
ศิริกมล ประภาสพงษ. (2563). แนวทางการจัดการลดต้นทุนเพิ่มผลผลิตโดยการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อเพิ่มศักยภาพการแข่งขันทางการตลาดของข้าวหอมมะลิในจังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 22(1), 169-182.
ศุภฤกษ์ เชาวลิตตระกูล. (2560). ระบบปลูกผักสลัดไฮโดรโปนิกส์แบบอัตโนมัติ. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการจัดการ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สามารถ ใจเตี้ย และคณะ . (2567). แนวทางการจดัการระบบนํ้าประปาภูเขาในภาวะภัยแล้ง: กรณีศึกษาลุ่มนํ้าแม่เลาะ อําเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสงัคมศาสตรบ์ รูณาการ มหาวิทยาลยัมหิดล, 11(1), 144-160.
Arbel, A. et al. . (2015). Prototypes of Soilless Culture Smart Greenhouse for Residence. Eastern Asia University Academic Journal Science and Technology Edition, 9(2), 188-189.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.