แนวทางการพัฒนาชุมชนบ้านอุบลพัฒนา อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมาให้เป็นจุดหมายปลายทางในการท่องเที่ยว

Main Article Content

Wanlika Chornsilpa
Nopparat Songsaichonchai
Poramate Saggapunt
Putita Phrompoo

บทคัดย่อ

การศึกษาแนวทางพัฒนาชุมชนบ้านอุบลพัฒนา อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา
ให้เป็นจุดหมายปลายทางในการท่องเที่ยว มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาศักยภาพในการพัฒนา จังหวัดนครราชสีมา ให้เป็นจุดหมายปลายทางในการท่องเที่ยว 2)เพื่อศึกษาพฤติกรรมความต้องการของนักท่องเที่ยวต่อการพัฒนาการท่องเที่ยว ชุมชนบ้านอุบลพัฒนา อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา 3) เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาชุมชนบ้านอุบลพัฒนา อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา ให้เป็นจุดหมายปลายทางในการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ทั้งในแง่ของเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม ในการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงผสมผสาน (Mixed Method) โดยรวบรวมข้อมูลการสัมภาษณ์เชิงลึก ประกอบไปด้วย หน่วยงานภาครัฐหน่วยงานภาคเอกชน และหน่วยงานภาคชุมชน ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนบ้านอุบลพัฒนา อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา จากการศึกษา พบว่า ชุมชนมีศักยภาพสูงในด้านแหล่งท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติและวัฒนธรรม โดยมีการพัฒนาทั้งในด้านสิ่งดึงดูดทางการท่องเที่ยว การเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยว สิ่งอำนวยความสะดวก และกิจกรรมทางการท่องเที่ยว แต่ยังคงมีข้อจำกัดในด้านโครงสร้างพื้นฐานและบริการ เช่น การขนส่ง ที่พัก และการบริการที่รองรับนักท่องเที่ยวจำนวนมาก การพัฒนาในระยะยาวจึงจำเป็นต้องมีการร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชนในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและการจัดการแหล่งท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน แนวทางการพัฒนาประกอบด้วยการสร้างรายได้จากการท่องเที่ยว การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทางการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Chornsilpa, W., Songsaichonchai, N. . ., Saggapunt , P. ., & Phrompoo, P. . (2025). แนวทางการพัฒนาชุมชนบ้านอุบลพัฒนา อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมาให้เป็นจุดหมายปลายทางในการท่องเที่ยว. ช่อดอกปีบปริทัศน์, 1(3), 16–30. สืบค้น จาก https://so18.tci-thaijo.org/index.php/chorparitas/article/view/1378
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กนกวรรณ โอภาสวรรัตน (2559).แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวทางทะเล เกาะแสมสาร จังหวัดชลบุรี สืบค้น 2567, ธันวาคม 5,จาก https://ir.swu.ac.th/jspui/bitstream/123456789/28397/1/Ece-Kanokwan-O-2560.pdf

จิราพร คงรอด และคณะ(2561).การวิเคราะห์พฤติกรรมและความต้องการของนักท่องเที่ยวที่มีต่อ การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในพื้นที่ชุมชนลุ่มน้ำคลองป่าพะยอม – คลองท่าแนะ จังหวัดพัทลุง.คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.)และสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)

ภคมน หงส์คู.(2565).พฤติกรรมการท่องเที่ยว และความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยในการท่องเที่ยว ย่านเมืองเก่า จังหวัดสงขลา.(วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย,คณะการท่องเที่ยวและการโรงแรม.

เมษ์ธาวิน พลโยธินและคณะ.(2565).แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาชุมชนไทดำ บ้านนาป่าหนาด อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย.วารสารสุโขทัยธรรมาธิราช,18(1),1-25

มนต์ศิระ จรูญสิทธิ์.(2565).ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อชุมชนตลาดน้อย กรุงเทพมหานคร.(วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย,คณะการท่องเที่ยวและการโรงแรม.

ศิรินันทน์ พงษ์นิรันดรและคณะ(2559). แนวทางในการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยว อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา. MBA-KKU Journal, 9(1), 234–259.

องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน.(2560).สืบค้น 2567,ธันวาคม,จาก https://www.dasta.or.th/th/ita

อมราวดี คำ บุญ,2012.การประเมินความพร้อมทางการท่องเที่ยวของเมืองท่องเที่ยวขนาดเล็ก อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี. Journal of Thai Hospitality & Tourism.7(1),3-22