การพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุภายใต้การจัดการ ของศูนย์พัฒนาสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุภูเก็ต -

Main Article Content

ณัฐธิดา หนูจันทร์
นภัสรภี พงศาปาน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการจัดการของศูนย์พัฒนาสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุภูเก็ตในการพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ และ 2) ศึกษาผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากการพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วยผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 3 กลุ่ม ได้แก่ ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ศูนย์ฯ ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่เทศบาลนครภูเก็ต และผู้สูงอายุที่เข้าร่วมกิจกรรมของศูนย์ฯ รวม 30 ท่าน โดยมีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ การสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งโครงสร้างและการสนทนากลุ่ม
ผลการวิจัยพบว่า การดำเนินงานของศูนย์พัฒนาสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุภูเก็ต เป็นการบริหารจัดการแบบบูรณาการที่อาศัยความร่วมมือและการมีส่วนร่วมจากภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง โดยศูนย์ฯ ทำหน้าที่เป็นกลไกกลางเชื่อมโยงนโยบายระดับชาติสู่การปฏิบัติในพื้นที่ พร้อมทั้งส่งเสริมให้ผู้สูงอายุมีส่วนร่วมในกระบวนการ พัฒนาอย่างต่อเนื่อง การบูรณาการของหลายภาคส่วน ยังช่วยสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการดำรงชีวิต ของผู้สูงอายุอย่างมีคุณภาพ ดังนั้น การพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุจึงจำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือ การมีส่วนร่วม และการสนับสนุนทรัพยากรจากทุกภาคส่วนอย่างรอบด้าน เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิต ของผู้สูงอายุอย่างยั่งยืน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
หนูจันทร์ ณ., & พงศาปาน น. (2025). การพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุภายใต้การจัดการ ของศูนย์พัฒนาสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุภูเก็ต: -. ช่อดอกปีบปริทัศน์, 1(3), 70–82. สืบค้น จาก https://so18.tci-thaijo.org/index.php/chorparitas/article/view/1680
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). ยุทธศาสตร์กรมกิจการผู้สูงอายุ พ.ศ. 2566–2570. กระทรวงการพัฒนาสังคม

และความมั่นคงของมนุษย์.

https://www.dop.go.th/download/laws/th1714457495-845_0.pdf

กรมสุขภาพจิต. (2564). รายงานสถานการณ์สุขภาพจิตผู้สูงอายุไทย ปี 2564. กระทรวงสาธารณสุข.

https://dmh-elibrary.org/items/show/1298

กระทรวงสาธารณสุข. (2560). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ด้านสาธารณสุข (พ.ศ. 2560–2579). สำนักนโยบาย

และยุทธศาสตร์.

https://spd.moph.go.th/wp- content/uploads/2022/09/Ebookmoph20.pdf

กองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2565). รายงานสถานการณ์สุขภาพ

ประเทศไทย พ.ศ. 2565. กระทรวงสาธารณสุข.

https://spd.moph.go.th/thailand-health-situation-report/

พระมหาธณัชพงศ์, พระครูพิลาสธรรมากร (ณัฐพล ประชุณหะ), สมบูรณ์ ตาสนธิ, และอำนาจ ขัดวิชัย.

(2567). การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุผ่านการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ของโครงการวัดบันดาล

ใจ. วารสารปณิธาน, 20(1), 40–61.

ศูนย์พัฒนาสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุภูเก็ต. (2568). รายงานผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2568.

th1747129999-240_0.pdf

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2567). การสำรวจประชากรผู้สูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2567 ระดับจังหวัด.

https://www.nso.go.th/nsoweb/storage/survey_detail/2025/20250103144326_4137.

pdf

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2567). สถิติประชากรสูงอายุของประเทศไทย พ.ศ. 2567. สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

https://www.nso.go.th/nsoweb/storage/survey_detail/2025/20241209145003_27188.

pdf

สุวิมลรัตน์ รอบรู้เจน. (2560). การส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางสังคมกับความรู้สึกคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุ

ในเขตเมือง.วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย, 25(2), 87–100.

Chaskin, R. J. (2001). Building community capacity: A definitional framework and case studie

from a comprehensive community initiative. Urban Affairs Review, 36(3), 291–323.

https://doi.org/10.1177/10780870122184876

Denhardt, R. B., & Denhardt, J. V. (2000). The new public service: Serving rather than steering.

Public Administration Review, 60(6), 549–559.

https://doi.org/10.1111/0033-3352.00117

World Health Organization. (2002). Active ageing: A policy framework. World Health

Organization.

https://extranet.who.int/agefriendlyworld/wp-content/uploads/2014/06/WHO-Active-Ageing-Framework.pdf

World Health Organization. (2007). Global age-friendly cities: A guide. World Health

Organization. https://www.who.int/publications/i/item/978924154730