การพัฒนาประสิทธิภาพการทำงานด้วยหลักอิทธิบาท 4 ในระบบควบคุมคุณภาพทางอุตสาหกรรม

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ศึกษาการควบคุมคุณภาพในระบบอุตสาหกรรมเป็นกลไกสำคัญที่ช่วยให้องค์กรสามารถผลิตสินค้าที่ได้มาตรฐาน ตอบสนองต่อความต้องการของตลาด รักษาขีดความสามารถในการ แข่งขันระดับประเทศ และระดับสากล ปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพของระบบควบคุมคุณภาพ คือ ทรัพยากรมนุษย์ ถ้าสามารถพัฒนาทัศนคติ พฤติกรรม ศักยภาพของบุคลากรให้มีความมุ่งมั่นเอาใจใส่ในการทำงานอย่างต่อเนื่อง ย่อมส่งผลดีต่อคุณภาพของสินค้าและกระบวนการผลิต โดยนำหลักธรรมทางพุทธศาสนาเข้ามาเป็นแนวทางในการพัฒนาในภาคอุตสาหกรรม คือ หลักอิทธิบาท 4 ซึ่งประกอบด้วย ฉันทะ(ความพอใจในงานที่ทำ), วิริยะ(ความเพียรพยายาม), จิตตะ(ความตั้งใจเอาใจใส่), และ วิมังสา(การใคร่ครวญตรวจสอบ) ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้เพื่อส่งเสริมให้พนักงานเกิดความรักในงานของตน มุ่งมั่นตั้งใจในการปฏิบัติงาน ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค และสามารถพัฒนากระบวนการผลิตได้อย่างมีประสิทธิภาพในการควบคุมคุณภาพ ซึ่งหลักฉันทะสามารถนำมาใช้เพื่อสร้างแรงจูงใจและความรู้สึกภาคภูมิใจในหน้าที่ของตน ขณะที่หลักวิริยะช่วยให้พนักงานเกิดความเพียรพยายามไม่ย่อท้อต่อปัญหา หลักจิตตะส่งเสริมการใส่ใจในรายละเอียดของกระบวนการผลิต และหลักวิมังสาช่วยพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์และการปรับปรุงงานอย่างต่อเนื่อง หากบุคลากรสามารถประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 ได้อย่างครบถ้วน จะส่งผลให้การทำงานมีคุณภาพสูง ลดความผิดพลาด และเพิ่มความมั่นคงของระบบคุณภาพ หลักธรรมทางพุทธศาสนายังช่วยสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่เน้นการพัฒนาจิตใจควบคู่ไปกับทักษะ ส่งเสริมความสุขในการทำงาน ลดความขัดแย้ง และสร้างสภาพแวดล้อมในการทำงานที่มีความร่วมมือกัน ส่งผลให้เกิดการพัฒนาในระยะยาว การน้อมนำหลักอิทธิบาท 4 มาใช้ในระบบการควบคุมคุณภาพทางอุตสาหกรรม ไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของงานในเชิงเทคนิค แต่ยังเป็นการพัฒนา คุณภาพคน อันเป็นรากฐานสำคัญของการควบคุมคุณภาพที่ยั่งยืนในทุกระดับขององค์กรและภาคอุตสาหกรรมในภาพรวม