คุณลักษณะเชิงพุทธสำหรับการส่งเสริมภาวะผู้นำทางการเมือง ของนักการเมืองท้องถิ่น จังหวัดสมุทรสงคราม

ผู้แต่ง

  • พระมหานิรุต ญาณวุฑฺโฒ มูลนิธิ “บวร” จตุรัฐประชานาถ

คำสำคัญ:

คุณลักษณะเชิงพุทธ, ภาวะผู้นำ, นักการเมืองท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาคุณลักษณะสำหรับการส่งเสริมภาวะผู้นำทางการเมือง 2. นำเสนอพุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่น เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลภาคสนามจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 5 กลุ่ม คือ นักการเมืองท้องถิ่น ผู้นำชุมชน นักวิชาการด้านรัฐศาสตร์ นักวิชากรด้านศาสนา และปราชญ์ชาวบ้านด้วยการเลือกแบบเจาะจงตามลักษณะการเป็นตัวแทนของกลุ่มที่เหมาะสม จำนวน 25 รูปหรือคน ได้ใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ที่มีค่าดัชนีวัดความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาทั้งฉบับ (S-CVI) เท่ากับ 1.00 เป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล โดยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท และการสนทนากลุ่มเฉพาะผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 10 รูปหรือคน โดยวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. คุณลักษณะสำหรับการส่งเสริมภาวะผู้นำทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่น มี 4 คุณลักษณะ คือ 1.1 ทักษะของการใช้อิทธิพล ได้แก่ ประกอบด้วยการจัดสรรงานให้เหมาะสมและถูกคน การใช้อิทธิพลในทางที่ถูกต้องและยึดถือระเบียบ การสร้างความไว้วางใจในประชาชน และการสร้างโอกาสสำคัญ 1.2 ทักษะในการมอบหมายงาน ประกอบด้วยการกำหนดเป้าหมายและงานให้ชัดเจน การสื่อสารที่ชัดเจนและกระตือรือร้น การสร้างทีมงานที่มั่นใจ และการตรวจสอบความคืบหน้าของงานที่มอบหมาย 1.3 มีความยืดหยุ่น ประกอบด้วยการมีมุ่งมั่นและพยายามขณะเผชิญหน้ากับปัญหา การรับฟังความคิดเห็นจากคนในชุมชนและเพื่อนร่วมงาน และการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ 1.4 ทักษะในการจูงใจ ประกอบด้วยการส่งเสริมและสนับสนุนในการพัฒนาส่วนบุคคล การสร้างความเชื่อมั่นและความกระตือรือร้นในทีม การสื่อสารอย่างชัดเจน และการให้กำลังใจและพลังงานให้กับทีม 2. พุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำทางการเมือง พบว่า ด้านจักขุมา คือ เป็นผู้มีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล โดยส่งเสริมนักการเมืองท้องถิ่นให้มีความคิดที่ดีและสามารถแก้ปัญหาต่างๆ ในท้องถิ่นได้ ส่งเสริมนักการเมืองท้องถิ่นให้มีทัศนคติที่ดีต่อการทำงานที่เป็นประโยชน์และยั่งยืน สามารถมองเห็นภาพรวมขององค์กรและมองทิศทางในอนาคตได้ ด้านวิธูโร คือ เป็นผู้เชี่ยวชาญชำนาญในงานส่วนตนงานส่วนรวม นักการเมืองท้องถิ่นต้องเป็นผู้มีความรู้รอบด้าน รู้ลึก รู้จริง รู้กว้าง ละเอียดชัดเจน ซึ่งเกิดจากการเข้าถึงปัญหา การศึกษาอย่างลึกซึ้ง นิสสยสัมปันโน คือ เป็นผู้ที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดี เป็นนักประสานงานที่ดี ใส่ใจบริการประชาชน พูดจาไพเราะ เป็นนักสื่อสารที่ดี

References

ดวงใจ ปินตามูล. (2560). การพัฒนาคุณลักษณะภาวะผู้นำมุ่งให้บริการของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์ตามแนวพุทธธรรม (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประเวศ วะสี. (2540). ภาวะผู้นำ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.

พรเศรษฐี วุฒิปัญญาอิสกุล. (2564). การบูรณาการหลักธรรมาธิปไตยเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดนครราชสีมา (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร (พิมพ์พิเศษ 5 ธันวาคม 2549). กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). ภาวะผู้นำ: ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

พระมหาวัฒนะชัย ชยวฑฺฒโน. (2565). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำตามหลักทุติยปาปณิกสูตรของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม จังหวัดหนองคาย. วารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์, 8(2), 1-13.

พระอนุสรณ์ วชิรวํโส. (2563). ภาวะผู้นำตามหลักทุติยปาปณิกสูตรของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่น. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(4), 238-249.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิกรม กรมดิษฐ์. (2551). มองซีอีโอโลก (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัท โพสต์พับลิชชิง จำกัด (มหาชน).

สมคิด จาตุศรีพิทักษ์. (2544). วิสัยทัศน์ขุนคลัง (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ผู้จัดการ.

สาลินี รักกตัญญู. (2564). การส่งเสริมบทบาทของนักการเมืองสตรีท้องถิ่นเพื่อเสริมสร้างการบริหารจัดการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตภาคเหนือตอนบน (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุรินทร์ธร ศิธรกุล. (2556). ผู้นำการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Gomez-Mejia, L. R., & Balkin, D. B. (2002). Management. New York: McGraw-Hill Book Company.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

30-09-2023