การตรวจหาเชื้อเอชไอวี (HIV) กรณีบรรพชาอุปสมบทแก่บุคคลทั่วไป

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา โรคติดเชื้อเอซไอวี (HIV) เข้าข่ายโรคติดต่อ ที่น่ารังเกียจหรือไม่ ในกรณีบรรพชาอุปสมบท ตามประเพณีนิยมของผู้ชายไทยเมื่ออายุครบจะต้องบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา อันเป็นการอบรมบ่มนิสัยให้มีศีลธรรม อีกทั้งเป็นการตอบแทนบุญคุณผู้ให้กำเนิด จึงเป็นประเพณีสำคัญของลูกผู้ชาย คนโบราณถือว่าชายที่ยังไม่ได้บวชเรียน เป็นคนที่ไม่บรรลุนิติภาวะไม่ควรแก่การครองเรือน ประเพณีบวชเป็นภูมิปัญญาของไทย โดยผู้มีความประสงค์แจ้งเจ้าอาวาสหรือพระอุปัชฌาย์ เพื่อตรวจสอบคุณสมบัติ เช่น ต้องเป็นสุภาพชน มีความประพฤติดีประพฤติชอบไม่มีความประพฤติเสียหาย มีอาชีพชอบธรรมมีความรู้อ่านออกเขียนได้ ไม่เป็นผู้มีทิฏฐิวิบัติ และกล่าวคำขอบรรพชาอุปสมบทได้และที่สำคัญยังมีข้องดเว้นการให้บรรพชาอุปสมบท แก่บุคคลที่ความผิดหลบหนีอาญาแผ่นดิน คนหลบหนีราชการ คนต้องหาในคดีอาญา คนเคยถูกตัดสินจำคุกโดยฐานเป็นผู้ร้ายสำคัญ คนที่ถูกห้ามอุปสมบทเด็ดขาดทางพระศาสนา คนที่มีโรคติดต่อเป็นที่น่ารังเกียจ และคนมีอวัยวะพิการจนไม่สามารถปฏิบัติกิจพระศาสนาได้ ซึ่งสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติโดยความเห็นของกระทรวงสาธารณสุข ว่าการติดเชื้อเอซไอวี (HIV) ไม่ใช่โรค จึงไม่เข้าข่ายโรคติดต่อเป็นที่น่ารังเกียจ ดังนั้น การบังคับให้ผู้หนึ่งผู้ใดต้องตรวจหาเชื้อเอชไอวี (HIV) ก่อนบรรพชาอุปสมบทไม่อาจกระทำได้ตามกฎหมาย