อิทธิบาท 4 กับการพัฒนาการปกครองท้องถิ่น: แนวทางสู่ความสุขร่วมกัน

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นบทความวิเคราะห์เชิงวิชาการที่มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 ซึ่งเป็นหลักธรรมสำคัญของพระพุทธศาสนาในการพัฒนาการปกครองท้องถิ่น โดยผู้เขียนมุ่งสำรวจว่า การใช้หลักอิทธิบาท 4 ได้แก่ ฉันทะ (ความพึงพอใจ) วิริยะ (ความพากเพียร) จิตตะ (ความตั้งใจ) และวิมังสา (การไตร่ตรอง) สามารถช่วยสร้างแนวทางการปกครองที่ส่งเสริมความสุขร่วมกันและความเจริญของชุมชนได้อย่างไร ขอบเขตของการศึกษาเน้นไปที่บทบาทของผู้นำท้องถิ่นและประชาชนในการนำหลักธรรมเหล่านี้มาใช้ผลการศึกษาพบว่า ฉันทะช่วยสร้างแรงจูงใจและความมุ่งมั่นในการพัฒนาท้องถิ่น ผู้นำและประชาชนที่มีฉันทะจะมีความตั้งใจที่จะทำงานเพื่อประโยชน์ส่วนรวม วิริยะสนับสนุนความพากเพียรในการทำงานและการขับเคลื่อนการพัฒนาท้องถิ่นอย่างต่อเนื่อง จิตตะช่วยให้ผู้นำมีความมั่นคงในการตัดสินใจที่ถูกต้องและเป็นธรรม และวิมังสาเสริมสร้างระบบการประเมินและปรับปรุงการบริหารท้องถิ่น การนำหลักธรรมเหล่านี้มาปรับใช้จึงช่วยให้การพัฒนาท้องถิ่นมีความยั่งยืนและเกิดความสุขร่วมกันในระยะยาว