ความสัมพันธ์ระหว่างภาษาลีในภาษาไทย

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากำเนิดและพัฒนาการของภาษาบาลี และเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ภาษาบาลีในภาษาไทย
ภาษาบาลี ภาษาปาฬิหรือปาลิภาสา มีคำใช้เรียกแทนชื่ออยู่หลายคำทีเดียวเป็นภาษาที่มีมาตั้งแต่อดีต ผ่านกาลเวลากว่า 2500 ปีมาแล้ว ได้แผ่ขยายไปในภาษาไทยอย่างลึกซึ้ง บาลีเป็นภาษาถิ่นที่ใช้พูดกันในแคว้นมคธ เรียกว่า มาคธภาษา ตามชื่อแคว้น เมื่อพระพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้นในโลก ทรงใช้ภาษามคธหรือภาษาบาลีเป็นภาษาในการประกาศพระพุทธศาสนา ภาษาบาลีเป็นภาษาที่มีหลักแน่นอนในการเปลี่ยนแปลงรูปคำตามหน้าที่ทางไวยากรณ์ มีการบ่งบอกเพศของศัพท์ กาล วจนะ วิภัตติ และมีวิภัตติปัจจัยบ่งบอกหน้าที่ของตน
มีความสัมพันธ์ของคำที่มีประโยคทุกคำ บาลีเป็นภาษาที่มีความสำคัญในการรักษาพระพุทธพจน์ผู้ที่เรียนภาษาบาลีหรือจะใช้ภาษาบาลีจึงต้องเรียนรู้แบบแผนนั้น ๆ ให้ขึ้นใจ และจดจำ นำไปใช้ จึงจะเข้าใจภาษาบาลีได้
อีกทั้งคนไทยยังนิยมใช้ภาษาบาลีในการตั้งชื่อซึ่งเป็นสิ่งสมมติขึ้น แต่ถ้าตั้งชื่อให้เหมาะสมกับจริตและอุปนิสัยของบุคคลนั้น ชื่อก็จะกลายเป็นสิ่งสำคัญและเป็นอัตลักษณ์ของผู้นั้นและสามารถนำประโยชน์สุขมาให้ทั้งทางตรงและทางอ้อม ส่วนความสัมพันธ์คำบาลีที่ใช้ในภาษาไทยปัจจุบันซึ่งมีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้ใช้ภาษาไทยในการพูด เขียน สนทนา และการสื่อสาร ในการใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างถูกต้อง และชัดเจน การเรียนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างภาษาบาลีกับภาษาไทยอย่างรู้ลึก รู้รากศัพท์และรู้ความหมายที่ถูกต้องจึงมีคุณค่าแก่การศึกษาอย่างแท้จริง