แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาอย่างยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและนำเสนอแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาอย่างยั่งยืน โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสานทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลจากนักท่องเที่ยว ผู้ประกอบการ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาพบว่า แนวทางการพัฒนาที่สำคัญประกอบด้วย 1) การอนุรักษ์และฟื้นฟูแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ให้คงความเป็นของแท้ดั้งเดิม 2) การพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกและระบบการคมนาคมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม 3) การสร้างการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในการจัดการการท่องเที่ยว 4) การพัฒนาบุคลากรด้านการท่องเที่ยวให้มีความรู้ความเข้าใจในคุณค่าทางวัฒนธรรม และ 5) การส่งเสริมการตลาดที่เน้นการสร้างมูลค่าเพิ่มจากอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม ข้อเสนอแนะจากการวิจัยนี้จะเป็นประโยชน์ต่อการวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรมของจังหวัดพระนครศรีอยุธยาให้เกิดความยั่งยืนในระยะยาว
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมศิลปากร. (2564). ประวัติศาสตร์และโบราณคดีพระนครศรีอยุธยา. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.
ธนรัตน์ รัตนพงศ์ธระ, เสรี วงษ์มณฑา, ชุษณะ เตชคณา และ ณัฐพล ประดิษฐผลเลิศ. (2559). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรมในจังหวัด พระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 4(2), 34-45.
มนรัตน์ ใจ้เอื้อ. (2559). รูปแบบการตลาดเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรม: ชุมชนบางหลวง ตำบลบางหลวง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 12(3), 12-24.
วรัญญา บุญญานุวัตร. (2565). การพัฒนารูปแบบการทองเที่ยวเชิงสรางสรรคในเขตเมืองมรดกโลก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 8(6), 237-252.
สมยศ โองเคลือบ. (2555). ผลกระทบของการทองเทียวตอแหลงมรดกโลกอยุธยา: การวัดการรับรู้ของชุมชนท้องถนน. วารสารวิชาการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 8(1), 31-55.
UNESCO. (2023). World Heritage Sites in Thailand. Retrieved from https://whc.unesco.org
World Tourism Organization. (2018). Sustainable Tourism Development. Madrid: UNWTO.