การศึกษาแนวทางการพัฒนาครูผู้ช่วยของโรงเรียนในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร และปริมณฑล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาแนวทางการพัฒนาครูผู้ช่วยของโรงเรียนในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนาครูผู้ช่วยของโรงเรียนในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล ด้วยการ สัมภาษณ์ตัวอย่างจากผู้บริหารโรงเรียน ครู กรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จํานวน 32 คน และใช้แบบสอบถามแบบ มาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และข้อเสนอแนะจากครูผู้ช่วย ครู และผู้บริหารโรงเรียนในระหว่างปี 2558-2560 จํานวน 395 คน ในเขตกรุงเทพมหานครและเขตปริมณฑลสังกัดกรุงเทพมหานคร องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและ สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จากการเลือกตัวอย่างโดยไม่อาศัยหลักความน่าจะเป็นแบบสะดวก ผลการวิจัย พบว่า การพัฒนาครูผู้ช่วยโดยรวมไม่ชัดเจน ครูพี่เลี้ยงไม่ได้นิเทศ คณะกรรมการประเมินส่วนใหญ่ไม่เคยพบ ครูผู้ช่วย กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิไม่เคยพัฒนาและประเมินครูผู้ช่วย โรงเรียนจัดทําเอกสารให้ถูกต้องครบถ้วน แนวทางการพัฒนาโรงเรียนควรจัดอบรมเชิงปฏิบัติการ กิจกรรมการสอนงานและพี่เลี้ยงอย่างต่อเนื่อง
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้ส่งบทความ (และคณะผู้วิจัยทุกคน) ตระหนักและปฎิบัติตามจริยธรรมการวิจัยอย่างเคร่งครัด ทั้งนี้บทความ เนื้อหา ข้อมูล ข้อความ ภาพ ตาราง แผนภาพ แผนผัง หรือข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฎในบทความ เป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้ส่งบทความ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ โดยถือเป็นความรับผิดของของเจ้าของบทความเพียงผู้เดียว
References
กัญธิมาภรณ์ แสดรัมย์. (2559), สภาพการนิเทศภายในของโรงเรียนสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา บุรีรัมย์ เขต 1. ใน รายงานรวมบทความวิจัยสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการและนําเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 3 ประจําปี 2559 เล่มที่ 1 กลุ่มสาขาครุศาสตร์ ศึกษาศาสตร์ และจิตวิทยา (หน้า 139-144) ปทุมธานี: หอประชุมมหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เจษฎา ทะเสนฮด. (2547). การพัฒนาครูด้านการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสําคัญ โรงเรียนบ้านพนา หนองหินสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษานครราชสีมา เขต 3. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2541). เพลิน, กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์เอดิสัน เพรส โปรดักส์
ธํารง อุดมไพจิตรกุล. (2543), เศรษฐศาสตร์การศึกษา: สําหรับผู้บริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : ภาควิชา เศรษฐศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พรชัย เจดามาน. (2556). การจัดการทรัพยากรมนุษย์โดยใช้หัวใจและมันสมอง, กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สูตรไพศาล บิวเตอร์.
โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์สิงหเสนี) 2. (2550).การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาศักยภาพครูบรรจุใหม่ในการ จัดการเรียนการสอนโดยการ Coaching และ Mentoring โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์สิงหเสนี) 2. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สินธนา ก๊อปปี้ เซ็นเตอร์.
ศรเนตร อารีโสภณพิเชษฐ์. (2550), พัฒนากลยุทธ์ความร่วมมือด้านการวิจัยทางสังคมศาสตร์ของสถาบันอุดมศึกษาของ รัฐ, กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). รายงานผลการวิจัยการพัฒนาประสิทธิภาพของการบริหารงาน บุคคลสู่การขับเคลื่อนปฏิรูปการศึกษาในภูมิภาคอย่างยั่งยืน, กรุงเทพฯ: อัดสําเนา.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2543) จากรามเกียรติ์สู่การประเมิน, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ปาริชาติเครื่องเขียน อมรวิชช์ นาครทรรพ. (2540), ความฝันของแผ่นดิน, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ตะวันออก.
อุษามาศ ธเนศานนท์. (2553). รูปแบบการวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการพัฒนางานโรงเรียนอนุบาลตามหลักปรัชญา เศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนอนุบาลบ้านต้นกล้า จังหวัดชลบุรี, วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา