The Study of Development Approaches for Teacher Assistants in Bangkok and Metropolitan Areas
Main Article Content
Abstract
The study of development approaches for teacher assistants in Bangkok and Metropolitan areas aimed at studying about problems and ways how to help develop teacher assistants in Bangkok and Metropolitan areas by interviewing samples 32 school administrators, teachers and Basic Education Board members, using 395 of 5- rating-scale questionnaires with open-ended questions from teacher assistants, teachers and school administrators from 2015 to 2017 in Bangkok and Metropolitan areas, Local Administrative Organization and Office of the Basic Education Commission by using the convenient selection non-probability sample selected method. The result indicated that the overall of developing teacher assistants was unclear and mentor teachers have not been supervising.Also, most of evaluators have never met the teacher assistants and eminent persons have never developed and evaluated the teacher assistants. For possible development approaches, the schools should allow the teacher assistants having completed and accurate documents and continually held practical workshops in coaching activities and being mentoring.
Downloads
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้ส่งบทความ (และคณะผู้วิจัยทุกคน) ตระหนักและปฎิบัติตามจริยธรรมการวิจัยอย่างเคร่งครัด ทั้งนี้บทความ เนื้อหา ข้อมูล ข้อความ ภาพ ตาราง แผนภาพ แผนผัง หรือข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฎในบทความ เป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้ส่งบทความ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ โดยถือเป็นความรับผิดของของเจ้าของบทความเพียงผู้เดียว
References
กัญธิมาภรณ์ แสดรัมย์. (2559), สภาพการนิเทศภายในของโรงเรียนสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา บุรีรัมย์ เขต 1. ใน รายงานรวมบทความวิจัยสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการและนําเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 3 ประจําปี 2559 เล่มที่ 1 กลุ่มสาขาครุศาสตร์ ศึกษาศาสตร์ และจิตวิทยา (หน้า 139-144) ปทุมธานี: หอประชุมมหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เจษฎา ทะเสนฮด. (2547). การพัฒนาครูด้านการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสําคัญ โรงเรียนบ้านพนา หนองหินสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษานครราชสีมา เขต 3. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2541). เพลิน, กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์เอดิสัน เพรส โปรดักส์
ธํารง อุดมไพจิตรกุล. (2543), เศรษฐศาสตร์การศึกษา: สําหรับผู้บริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : ภาควิชา เศรษฐศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พรชัย เจดามาน. (2556). การจัดการทรัพยากรมนุษย์โดยใช้หัวใจและมันสมอง, กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สูตรไพศาล บิวเตอร์.
โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์สิงหเสนี) 2. (2550).การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาศักยภาพครูบรรจุใหม่ในการ จัดการเรียนการสอนโดยการ Coaching และ Mentoring โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์สิงหเสนี) 2. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สินธนา ก๊อปปี้ เซ็นเตอร์.
ศรเนตร อารีโสภณพิเชษฐ์. (2550), พัฒนากลยุทธ์ความร่วมมือด้านการวิจัยทางสังคมศาสตร์ของสถาบันอุดมศึกษาของ รัฐ, กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). รายงานผลการวิจัยการพัฒนาประสิทธิภาพของการบริหารงาน บุคคลสู่การขับเคลื่อนปฏิรูปการศึกษาในภูมิภาคอย่างยั่งยืน, กรุงเทพฯ: อัดสําเนา.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2543) จากรามเกียรติ์สู่การประเมิน, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ปาริชาติเครื่องเขียน อมรวิชช์ นาครทรรพ. (2540), ความฝันของแผ่นดิน, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ตะวันออก.
อุษามาศ ธเนศานนท์. (2553). รูปแบบการวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการพัฒนางานโรงเรียนอนุบาลตามหลักปรัชญา เศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนอนุบาลบ้านต้นกล้า จังหวัดชลบุรี, วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา