การวิจัยและพัฒนากระบวนการคิดและพัฒนาครูคณิตศาสตร์ โดยใช้แหล่งเรียนรู้เป็นฐาน ระบบพี่เลี้ยง และการใช้โครงงานเป็นฐาน เพื่อบูรณาการกับท้องถิ่น สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู สาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
คำสำคัญ:
แหล่งเรียนรู้เป็นฐาน, ระบบพี่เลี้ยง, การใช้โครงงานเป็นฐาน, บูรณาการกับท้องถิ่นบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างกิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้แหล่งเรียนรู้เป็นฐาน ระบบพี่เลี้ยง และการใช้โครงงานเป็นฐาน เพื่อบูรณาการกับท้องถิ่น สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู สาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 70/70 และ 2) เพื่อศึกษาความแตกต่างของคะแนนก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้แหล่งเรียนรู้เป็นฐาน ระบบพี่เลี้ยง และการใช้โครงงานเป็นฐาน เพื่อบูรณาการกับท้องถิ่นที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ที่ได้จากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน 44 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 ใช้แผนการวิจัยโดยใช้กลุ่มเดียว มีการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที
ผลการวิจัยพบว่า 1. กิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้แหล่งเรียนรู้เป็นฐาน ระบบพี่เลี้ยง และการใช้โครงงานเป็นฐาน เพื่อบูรณาการกับท้องถิ่น สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู สาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 70/70 2. นักศึกษามีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 สอดคล้องกับสมมติฐานที่ตั้งไว้
References
เกศริน บุญผุล. (2543). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสมรรถภาพด้านการจัดทำหนังสือเสริมประสบการณ์ที่สอดคล้องกับท้องถิ่น. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต.สาขาการประถมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
บริบทร์ธร หาวิการ. (2553). ผลของการจัดกิจกรรมโครงงานคณิตศาสตร์ที่มีต่อทักษะการแสวงหาความรู้ด้วยตนเองและแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม.(การวิจัยและสถิติทางการศึกษา). กรุงเทพฯ :บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นิพนธ์ ศุขปรีดี. (2545). นวัตกรรมเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเบรากาการพิมพ์.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2536). การศึกษาของชาติกับภูมิปัญญาท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊ฟ.
น้ำทิพย์ วิบูลชาติ. (2559). "การพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงาน โดยใช้ข้อมูลท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมความสามารถในการทำโครงงานคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5". Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(2) พฤษภาคม-สิงหาคม 2559.
ประจวบ ศรีกัณฑ์. (2554). ผลการใช้โปรแกรม GSP ประกอบการสอนเรื่องกราฟเบื้องต้น ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. สารนิพนธ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ หลักสูตรปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและสถิติ.
ประภาพรรณ เส็งวงศ์. (2550). การพัฒนาทักษะการเรียนรู้ด้วยการวิจัยในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ:อี.เค.เอส.ดี.
พิจิตรา ทีสุกะ. (2556). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอน โดยใช้วิจัยเป็นฐานวิชาการพัฒนาหลักสูตร สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู. วิทยานิพนธ์ตามหลักสูตรปริญญาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาหลักสูตรและการสอน ภาควิชาหลักสูตรและวิธีสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พนิจ ดวงจินดา. (2530). การสอนคณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ยุพิน พิพิธกุล และอุษณีย์ ตั้งสงวนวงษ์. (2547). ทัศนะหนึ่งในการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: บริษัทวรามาญ.
เย็นใจ สุวานิช. (2550). การสร้างชุดฝึกอบรมเรื่องการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ในช่วงชั้นที่ 3 ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา พระนครศรีอยุธยา.
วีระรรณ สุกิน. (2534). วิธีสอนคณิตศาสตร์ ระดับมัธยมศึกษา. ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
อัตตา ภู่เจริญ. (2544). โครงงานเพื่อการเรียนรู้ : หลักการและแนวทางการจัดกิจกรรม. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิภา พัฒนพงศ์. (2560). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการสอนเชิงบูรณาการสร้างสรรค์และทักษะการผลิตผลงานการเขียนสำหรับครูในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2545). คู่มือการทำและการจัดแสดงโครงงานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
สมปอง สุวรรณโกตา และคณะ. (2557). "ผลของการจัดกิจกรรมการสอนทำโครงงานคณิตศาสตร์ สำหรับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 เอกคณิตศาสตร์ วิทยาลัยการฝึกหัดครู มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร". วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร, 9(1) มกราคม -มิถุนายน.
สมจงษ์ แปลงประสพโชคและคณะ. (2544). คู่มือการสอนโครงงานคณิตศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: Learn and Play MATHGROUP.
ศิริพร ทิพย์สิงห์. (2545). หลักสูตรและการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บริษัทพัฒนาคุณภาพวิชาการ.
สุกัญญา ยีกา. (2545). การสร้างชุดการเรียนการสอนเรื่องเศษส่วนคณิตคาดแปลงสำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2550). 20 วิธีจัดการเรียนรู้. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
เสรี พงศ์พิศ. (2536). ภูมิปัญญาชาวบ้านกับการพัฒนาชนบท. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊ฟ.
K. Dovie. (2011). The Effects of using digital photographs with Geometer's Sketchpad at 4 th Grade. Procedia-Social and Behavioral Science, p.1956-1960.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 คณะครุศาสตร์และการพัฒนามนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์และการพัฒนามนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง
