เส้นแบ่งที่พร่าเลือนระหว่างชิ้นงานศิลปะและผู้ชม: บทสะท้อนความคิดจากนิทรรศการแบบอิมเมอร์ซีฟ เรื่อง VOICES BENEATH THE LOUD WAVES เส้นแบ่งที่พร่าเลือนระหว่างชิ้นงานศิลปะและผู้ชม: บทสะท้อนความคิดจากนิทรรศการแบบอิมเมอร์ซีฟ เรื่อง VOICES BENEATH THE LOUD WAVES

Main Article Content

ศรุพงษ์ สุดประเสริฐ
กัญญวัลย์ คูหาแก้ว
ภัทรวรฤณ จันทร์พวง
ลักษณ์สุภา ทองแผ่น
ณริษฎา จันทรศุภแสง

บทคัดย่อ

การออกแบบนิทรรศการแบบอิมเมอร์ซีฟสัมพันธ์กับประสบการณ์แบบอิมเมอร์ซีฟโดยเฉพาะการกระตุ้นผัสสะต่าง ๆ เพื่อให้ผู้เข้าร่วมงานได้ดำดิ่งไปกับเรื่องราวและสภาพแวดล้อมเพื่อค้นพบความหมายใหม่ ด้วยรูปแบบประสบการณ์แบบนี้ทำให้เส้นแบ่งระหว่างชิ้นงานศิลปะกับตัวผู้ชมพร่าเลือน และศิลปะแนบแน่นกับชีวิตประจำวันมากยิ่งขึ้น นิทรรศการเรื่อง Voices Beneath the Loud Waves ใช้เรื่องราวของวาฬ 52 เฮิร์ทซ์เป็นตัวแทนความโดดเดี่ยว และเป็นปัจจัยให้เกิดปฏิสัมพันธ์กับเรื่องราวส่วนตัวของผู้เข้าชมงาน ตลอดจนการออกแบบการมองเห็นและการได้ยินในบริเวณงานเพื่อให้เกิดการเดินทางของความคิดและความรู้สึกไปตามกรอบของเนื้อหาในนิทรรศการ กิจกรรมในนิทรรศการประกอบด้วย เกมทางการละคร และการอาบคลื่นเสียง โดยผู้เข้าร่วมงานจะได้มีส่วนร่วมกับกิจกรรมดังกล่าวท่ามกลางบรรยากาศใต้ท้องทะเลลึกและเสียงดนตรีคลาสสิกผสมผสานกับดนตรีร่วมสมัย หลังจากเข้าร่วมงานแล้ว ผู้เข้าร่วมงานบางส่วนสะท้อนความรู้สึกเชิงสงบ และได้ตระหนักถึงสถานการณ์ด้านสุขภาวะทางใจของตน

Article Details

บท
Articles